Επωνύμως…

Πόσα marketplaces χωράνε στην ελληνική αγορά; Αυτή είναι μία ερώτηση που επανήλθε στο προσκήνιο μετά την έναρξη λειτουργίας και του Shopflix. Η απάντηση στη συγκεκριμένη ερώτηση είναι απλή: ο χρόνος θα δείξει και οι καταναλωτές είναι εκείνοι που θα αποφασίσουν τελικά πόσα marketplaces μπορούν να επιβιώσουν στην ελληνική αγορά.

Κατά την προσωπική άποψή μου -και το έχω γράψει αρκετές φορές, θα έλεγα- η εμπειρία του καταναλωτή είναι το κλειδί της επιτυχίας. Σίγουρα, οι τιμές παίζουν σημαντικό ρόλο, ειδικά αυτή την περίοδο, αλλά οι καταναλωτές αναζητούν και άλλα πράγματα. Και ένα από αυτά είναι η συνολική εμπειρία. Ένας τομέας όπου η παράδοση μίας παραγγελίας, δηλαδή το αποκαλούμενο last mile, παίζει σημαντικό ρόλο.

Δεν είναι τυχαίο ότι το Shopflix στην καμπάνια του δίνει έμφαση στο γεγονός ότι μπορεί να κάνει παραδόσεις την επόμενη μέρα σε όλη την Ελλάδα. Ο λόγος είναι απλός: στον ίδιο όμιλο υπάρχει μία εταιρεία ταχυμεταφορών, η Courier Center. Και δεν είναι τυχαίο ότι πρώτα η Courier Center προχώρησε σε επέκταση της παρουσίας της σε όλη την Ελλάδα και μετά ήρθε η ώρα του λανσαρίσματος του Shopflix.

Όπως δεν είναι τυχαίο ότι άπαντες «σπρώχνουν» τα smart lockers και γενικότερα εναλλακτικούς τρόπους παράδοσης παραγγελιών. Ή ότι βλέπουμε τις εταιρείες ταχυμεταφορών να προσπαθούν να δώσουν μεγαλύτερη ευελιξία στους παραλήπτες όσον αφορά τον τόπο, την ημέρα και την ώρα παράδοσης.

Θα έλεγε κανείς ότι η «μάχη» του last mile έχει πλέον «ανάψει» για τα καλά. Η τιμή δεν είναι το μόνο κριτήριο πλέον για την επιλογή marketplace ή e-shop. Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι πολλά ηλεκτρονικά καταστήματα προσφέρουν τη δυνατότητα στους πελάτες τους να επιλέξουν την εταιρεία ταχυμεταφορών που θα τους παραδώσει την παραγγελία τους. Ή διαφημίζουν ότι συνεργάζονται με συγκεκριμένη εταιρεία courier. Ή ότι προσφέρουν επιπλέον επιλογές πέραν των κλασικών, τουλάχιστον όσον αφορά στα αστικά κέντρα. Και, φυσικά, είναι ενδιαφέρον ότι βλέπουμε να κάνουν την εμφάνισή τους ακόμη και startups που ειδικεύονται να κάνουν παραδόσεις εντός Αττικής απευθείας από το κατάστημα στον πελάτη, μειώνοντας με αυτό τον τρόπο το χρόνο παράδοσης από 1-2 ημέρες σε μερικές ώρες.

Το last mile εξελίσσεται σε παράγοντα διαφοροποίησης στο ηλεκτρονικό εμπόριο και αυτό είναι μία εξέλιξη που αξίζει να παρακολουθήσουμε λίγο παραπάνω. Γιατί  είναι πολύ πιθανό μέσα στην επόμενη διετία να δούμε πολλές ενδιαφέρουσες και άκρως καινοτόμες προσπάθειες να κάνουν την εμφάνιση τους στην ελληνική αγορά. Ίσως να μην πετύχουν όλες, αλλά είναι βέβαιο πως το τοπίο θα αλλάξει σημαντικά.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Αμ, καλά το έλεγε ο προ-προ-προ-παππούς Σοφοκλής (βλέπετε, από πολέμους και καταστροφές «χόρτασαν» οι πρόγονοι) κι ας έζησε στον 5^ο αι. π.Χ.: «Ενός κακού, μύρια έπονται». Δηλαδή, «Από τη στιγμή που θα συμβεί κάτι κακό, ακολουθούν κι άλλα πολλά»... Κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα και στις μέρες μας, καθώς οι αλλεπάλληλες κρίσεις, ξεκινώντας από την οικονομία (που ειδικά εμείς, στην Ελλάδα, τη βιώσαμε για τα καλά), περνώντας στην πανδημία (που κάπως έχουμε αρχίσει να την ελέγχουμε) και κλείνοντας με τη φρίκη του πολέμου (που μακάρι να τέλειωνε χθες, αλλά το βλέπω δύσκολο…), δεν άφησαν κανένα κλάδο αλώβητο, της τεχνολογίας φυσικά, μη εξαιρουμένης…

Έτσι, μάλλον δεν ξαφνιάζουν τα πρόσφατα δημοσιεύματα με απόψεις διεθνών αναλυτών, σύμφωνα με τις οποίες -για να το πούμε πιο ‘λαϊκά’ - «Αυτά που ξέραμε, πρέπει να τα ξεχάσουμε!». Η κατάσταση είναι, πλέον, τόσο ρευστή, που όλα δείχνουν (αν και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το ‘πού’ και το ‘πώς’ των εξελίξεων) ότι δημιουργούνται πλέον πολλά στρατόπεδα (καθώς η πολιτική επηρεάζει αναμφίβολα και την τεχνολογία) με τις ανατροπές να είναι στο εξής στην ημερησία διάταξη…

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα όσα δημοσίευσε το Axios, τις προάλλες, σχετικά με τις δομικές αλλαγές στην παγκόσμια τεχνολογική τάξη, με αναφορές αφενός στην απομάκρυνση της Ρωσίας (ως καταναλωτή-χρήστη, βεβαίως) από τη Δύση, αλλά και τα πολλά ερωτηματικά για τη σχέση της τελευταίας με την Κίνα. Σχέσεις που είχαν αρχίσει να επιδεινώνονται, με την έκρηξη της πανδημίας η οποία υποχρέωσε τις μεγάλες τεχνολογικές εταιρίες (μάλλον δεν αποτελεί σύμπτωση ότι 8 στις 10 κορυφαίες, είναι αμερικανικές), να αλλάξουν στρατηγική και να ψάξουν εναλλακτικούς, ισάξιους (και εξ ίσου φτηνούς, ας μην ξεχνάμε και τον παράγοντα του κόστους) κατασκευαστές, εκτός Κίνας, για τα προϊόντα τους.

Στο ίδιο πλαίσιο, ανακοινώθηκαν επίσης σχέδια και πρωτοβουλίες, τόσο σε θεσμικό επίπεδο, από την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες, όσο και σε επιχειρηματικό, από τις ίδιες τις μεγάλες αλλά και μικρότερες επιχειρήσεις, για μεταφορά σημαντικού μέρους της παραγωγής τους σε «ασφαλείς λιμένες» (safe heavens), δηλαδή σε χώρες και τοποθεσίες όπου ο κίνδυνος είναι μηδενικός ή έστω ελεγχόμενος – αυτά, βεβαίως, πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία…

Έκτοτε, τα σχέδια θα πρέπει να άλλαξαν για άλλη μια φορά, καθώς το νέο τοπίο σίγουρα ανέτρεψε πολλά. Κι όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το Axios, οι αμερικανικές Big Tech μάλλον αναθεώρησαν την άκυρη, εκ των πραγμάτων, βεβαιότητα ότι όλος ο πλανήτης είναι… «both factory floor and market».

Η «σμίκρυνση» του κόσμου, από την άλλη πλευρά, είναι πολύ πιθανό να φέρει ανάλογη σμίκρυνση (πραγματική, αυτή τη φορά, εξ ου και η απουσία εισαγωγικών) στα μεγέθη και την ισχύ των τεχνολογικών δεινόσαυρων, που έτσι κι αλλιώς έχουν να αντιμετωπίσουν αυξημένα κόστη για να κατασκευάσουν, να διακινήσουν σωστά και στην ώρα τους τα όποια προϊόντα προωθούν στην αγορά. Επίσης, να εφαρμόσουν στην πράξη και τις δεσμεύσεις που επιβάλουν τα αυστηρά θεσμικά πλαίσια στην Ευρώπη και την Αμερική, καθώς οι αυξημένοι πλέον έλεγχοι έχουν πολύ συχνότερα ως αποτέλεσμα την επιβολή τεράστιων προστίμων.     

Δεν πρέπει να αψηφούμε, επίσης, τις δυσκολίες που θα προκύψουν τόσο από τον σκληρότερο έλεγχο του Διαδικτύου από τα καθεστώτα σε μεγάλες περιοχές του πλανήτη -όλα δείχνουν (και η κατακόρυφη άνοδος στις πωλήσεις VPN μάλλον επιβεβαιώνει αυτούς τους φόβους) πως η Ρωσία ετοιμάζει τη δική της εκδοχή της πολύχρονης κινεζικής τακτικής εσωστρέφειας- όσο και από την αναμενόμενη, έπειτα από λόγω του πολέμου διατάραξη της ομαλότητας, ακρίβεια. Προφανώς, όποιος στερείται ακόμα και τα προς το ζην, δεν μπορεί να θεωρείται υποψήφιος αγοραστής και χρήστης τεχνολογίας, εκτός από τα απολύτως απαραίτητα (πχ. ένα κινητό, μόνο και μόνο ως μέσο σύνδεσης με τον έξω κόσμο).

Άρα, πόσο "παγκόσμια" είναι πλέον η παγκόσμια αγορά; Σ΄ ό,τι αφορά στο hardware, κάτι μας λέει ότι θα δούμε σημαντικές αλλαγές. Στο software θα είναι πιθανότατα μικρότερες, καθώς διαφέρει ο τρόπος διακίνησης – η «συρρίκνωση», πάντως, παραμένει ως προοπτική. Κι ούτε τολμάμε καν να «βάλουμε στο τραπέζι» την εντελώς δυσοίωνη περίπτωση μιας (συχνά απειλούμενης από το Πεκίνο) εισβολής της Κίνας στην Ταϊβάν, που εκτός από στενή σύμμαχος των ΗΠΑ, τυγχάνει να είναι και το κέντρο της παγκόσμιας βιομηχανίας ημιαγωγών. Αν όντως συμβεί κάτι τέτοιο (cross my fingers, να μην), τότε τα «μύρια κακά» του Σοφοκλή ίσως να μοιάζουν "παιδική χαρά"!

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Ήταν μία εποχή -όχι και τόσο μακρινή- που όταν μιλούσαμε για ηλεκτρονικό εμπόριο και online καταναλωτές, αναφερόμασταν κυρίως στις πιο νεαρές ηλικίες. Το ποσοστό των Ελλήνων ηλικίας άνω των 55 ετών που χρησιμοποιούσαν το Διαδίκτυο για τις αγορές τους ήταν εξαιρετικά μικρό. Αυτό πλέον δεν ισχύει και το ελληνικό e-commerce «ανακαλύπτει» ότι οι online αγορές δεν έχουν ηλικία.

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Focus Bari, στο δεύτερο μισό του 2021 το 67% των Ελλήνων χρηστών του Διαδικτύου ηλικίας άνω των 55 ετών πραγματοποίησε τουλάχιστον μία online αγορά με την αύξηση να είναι της τάξεως του 58% σε σχέση με το τέλος του 2019. Επιπλέον, κατά μέσο όρο σε επίπεδο εξαμήνου οι online καταναλωτές σε αυτή την ηλικιακή αγορά δαπάνησαν 853 ευρώ (+299 ευρώ σε σχέση με το τέλος του 2019).

Η αύξηση είναι εντυπωσιακή και είναι προφανές ότι σχετίζεται με τα μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας της COVID-19 που γενικότερα έδωσε ώθηση στο ηλεκτρονικό εμπόριο. Επιπλέον, θα μπορούσε να πει κανείς ότι η αύξηση του ποσοστού οφείλεται και στο γεγονός ότι οι Έλληνες καταναλωτές και χρήστες του Διαδικτύου πολύ απλά… μεγαλώνουν.

Ο σημερινός 55άρης ήταν 40 ετών στα τέλη της δεκαετίας των ‘00s, μία εποχή που αν ήσουν εργαζόμενος σε οποιαδήποτε μεγάλη επιχείρηση, θα έπρεπε να γνωρίζεις να χρησιμοποιείς το Διαδίκτυο. Τα τελευταία 15 χρόνια οι Έλληνες αγκάλιασαν το Διαδίκτυο και πλέον έχουν αρχίσει να είναι πιο «άνετοι» με αυτό και να το εμπιστεύονται και ως κανάλι αγορών, με τα lockdowns να δίνουν περαιτέρω ώθηση.

Πρόκειται για μία κατηγορία πελατών που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, με τον πιο βασικό λόγο να είναι πως οι δαπάνες τους είναι μεγαλύτερες σε σχέση με τις πιο μικρές ηλικίες. Από την άλλη πλευρά, οι πιο μεγάλες ηλικίες έχουν διαφορετικές απαιτήσεις και ανάγκες σε σχέση με τις πιο νεαρές. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο χώρο του ηλεκτρονικού εμπορίου.

Οι μεγαλύτερης ηλικίας καταναλωτές αναζητούν μεν χαμηλότερες τιμές, αλλά θέλουν να αισθάνονται και πιο ασφαλείς. Ηλεκτρονικά καταστήματα που έχουν και φυσική παρουσία είναι κάτι που τους δίνει μία μεγαλύτερη αίσθηση διασφάλισης. Θέλουν καλή τηλεφωνική εξυπηρέτηση, δεν προτιμούν τα social media για να στέλνουν ερωτήματα και να ζητούν διευκρινίσεις και είναι περισσότερο απαιτητικοί, θα έλεγε κανείς. Γενικότερα, είναι μία κατηγορία καταναλωτών με μεγαλύτερα πορτοφόλια μεν, αλλά και υψηλότερες απαιτήσεις. Όπως και είναι μία κατηγορία καταναλωτών που δεν μπορείς πλέον να αγνοήσεις.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Να, λοιπόν, που το βλέπουμε κι αυτό: Τη «φίμωση» κάθε διαφορετικής φωνής στη Ρωσία, όσο «χοντραίνει το παιχνίδι» στη σύρραξη με την Ουκρανία κι όσο οι (τεχνολογικές και όχι μόνο) κυρώσεις από την πλευρά της Δύσης αρχίζουν να «δαγκώνουν» την καθημερινότητα των πολιτών της.

Μα, η «φίμωση» σε πείραξε εσένα, μπορεί να «μου την πείτε» και με το δίκιο σας... Τόσο αίμα, τόσος πόνος, τόση δυστυχία και προσφυγιά στα πολλαπλά μέτωπα που έχουν ανοίξει από τις 24 Φεβρουαρίου-ημέρα της εισβολής, δεν σε ενοχλούν; Βεβαίως με ενοχλούν, με θλίβουν και με εξοργίζουν, αλλά αυτά συμβαίνουν σε κάθε πόλεμο – δίκαιο ή άδικο, ανάλογα με την πλευρά στην οποία βρίσκεσαι- και μακάρι να μην καταλήγαμε ποτέ σε τέτοιες φρικτές καταστάσεις…

Όμως, η απαγόρευση κάθε αντίθετης φωνής δεν παύει να επηρεάζει δραστικά και αρνητικά την επιστροφή της ειρήνης σ’ αυτή την πολύπαθη περιοχή, καθώς όλα δείχνουν πως στόχος της Μόσχας είναι να ακούγεται μονάχα η δική της φωνή (και άποψη) στους Ρώσους πολίτες, ώστε να μην έχει -εκτός των διεθνών αντιδράσεων- να αντιμετωπίσει και εκείνες στο εσωτερικό της χώρας.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, τέλος τα κοινωνικά δίκτυα που κατηγορούνται ότι δίνουν βήμα σε αρνητική προπαγάνδα (μαζί, βεβαίως, με τα όσα ανεξάρτητα ειδησεογραφικά site είχαν απομείνει) – πάει, λοιπόν, το Facebook, πάει το Twitter, σκληροί περιορισμοί επιβάλλονται στο Instagram και έπεται συνέχεια… Κι από κοντά η απειλή πως θα διακοπεί η δυνατότητα πρόσβασης σε οποιαδήποτε ιστοσελίδα δεν τελειώνει σε .ru – μ’ άλλα λόγια, σε οτιδήποτε εκτός του ρωσικού (και πιθανότατα ελεγχόμενου) κυβερνοχώρου. Μέγα πρόβλημα, με δεδομένο ότι «το web μπορεί να αναδειχθεί σε σανίδα σωτηρίας σε καιρούς κρίσης», για να χρησιμοποιήσουμε τον εύστοχο ορισμό του WWW Foundation…   

Η αντίδραση εκ μέρους των θιγομένων, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τη «φίμωση» και να συνεχίσουν την ενημέρωση των Ρώσων πολιτών, δεν ήταν άλλη από τη μετακόμιση στο μυστηριώδες και εν πολλοίς ανεξάντλητο Dark Web. Όπως οι δικές μας προηγούμενες γενιές κατέφευγαν σε αλήστου μνήμης εποχές στα βραχέα, για να ακούσουν Deutsche Welle, έτσι και οι Ρώσοι θα πρέπει να καταφεύγουν στο εξής στο Tor για να μπαίνουν -χωρίς τον κίνδυνο του ελέγχου και της λογοκρισίας εκ μέρους των αρχών- στο Twitter και το BBC, που μάλιστα διατήρησε και δυο συχνότητες στα βραχέα για ειδήσεις στα ρωσικά. Στην ίδια μπάντα ξεκίνησε, επίσης, να εκπέμπει και η «Φωνή της Αμερικής», έπειτα από χρόνια σιγής…

Όσο για τους εκεί δημοσιογράφους, τα πράγματα δυσκόλεψαν πάρα πολύ, μετά την πρόσφατη τροποποίηση του νόμου για τα ΜΜΕ, που καθιστά έγκλημα την (προφανώς κατά την κρίση των αρχών) «διανομή ψευδών ειδήσεων ή πληροφοριών», το οποίο τιμωρείται ως και με 15ετή κάθειρξη. Έπειτα από αυτό το «κερασάκι», τα περισσότερα διεθνή πρακτορεία και ραδιοτηλεοπτικοί φορείς απέσυραν τους ανθρώπους τους από το «πεδίο», ενώ από τη λογοκρισία κινδυνεύουν και οι γνωστές πλατφόρμες, όπου συχνά φιλοξενούνται εικόνες και βίντεο από τα πολλά μέτωπα.

Μια άλλη λύση, πάντως, που δείχνει να αξιοποιείται ευρύτατα από τους Ρώσους πολίτες για την παράκαμψη των περιορισμών όσον αφορά στην πρόσβαση στον «έξω κόσμο», είναι η καταφυγή σε Virtual Private Networks (VPNs), καθώς μπορούν να δώσουν λύση σε δυο προβλήματα ταυτόχρονα: αφενός δεν εμπίπτουν στους περιορισμούς πρόσβασης, αφετέρου κρύβουν την πραγματική διεύθυνση ΙΡ του χρήστη, κρυπτογραφώντας παράλληλα το ιστορικό των online δραστηριοτήτων του. Είναι πολύ χαρακτηριστικό το γεγονός ότι μια από τις γνωστές εταιρίες VPN, η αμερικανική Atlas, ανακοίνωσε πως οι εγκαταστάσεις του λογισμικού της στη Ρωσία αυξήθηκαν κατά 1.906% σε διάστημα μιας μόλις εβδομάδας…      

Κι επειδή η τεχνολογία έχει «πολλά ποδάρια», με δεδομένο ότι οι διεθνείς εταιρίες Πληροφορικής & Επικοινωνιών που ως τώρα εξυπηρετούσαν τοπικά τη ρωσική αγορά, έχουν σχεδόν στο σύνολό τους «κατεβάσει ρολά», η Μόσχα εκτόξευσε διπλή απειλή εναντίον τους: αφενός έδωσε διορία λίγων ημερών σε όσες έκλεισαν να ανοίξουν και πάλι, διαφορετικά θα κρατικοποιήσει τις εγκαταστάσεις τους, αφετέρου παίζει πλέον έντονα το ενδεχόμενο να νομιμοποιηθεί η πειρατεία λογισμικού, ώστε οι ρωσικές εταιρίες να συνεχίσουν να αξιοποιούν ό,τι διαθέτουν σήμερα, αρκεί βεβαίως να μην το κατεβάζουν από το cloud.

Δύσκολοι καιροί και μακάρι να μη γίνουν δυσκολότεροι…

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Με τα ηλεκτρονικά καταστήματα να ανέρχονται πλέον σε αρκετές χιλιάδες και στην Ελλάδα, η επιτυχημένη παρουσία στο χώρο του ηλεκτρονικού εμπορίου δεν είναι κάτι που μπορεί να καταφέρει κάποιος απλά ανοίγοντας ένα eshop και προσφέροντας καλές τιμές. Υπάρχει μία σειρά από σημεία που χρήζουν προσοχής και είναι κρίσιμης σημασίας, προκειμένου ένα eshop να καταφέρει να είναι πετυχημένο ή όχι. Και σημειώστε ότι η επιτυχία από την αποτυχία δεν απέχουν πλέον και τόσο πολύ.

Το πρώτο σημείο που χρήζει προσοχής είναι η δημιουργία σχέσεων εμπιστοσύνης με τους πελάτες σας. Οι καταναλωτές θέλουν να αισθάνονται ασφαλείς όταν κάνουν μία αγορά. Πολύ περισσότερο όταν κάνουν μία αγορά μέσω Διαδικτύου και αισθάνονται μία μεγαλύτερη ανασφάλεια. Ακόμη και ένα όμορφα σχεδιασμένο website λειτουργεί θετικά ως προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά πιο σημαντικό είναι η ιστοσελίδα σας να έχει όλα τα στοιχεία επικοινωνίας μαζί σας. Από τη φυσική διεύθυνση της επιχείρησης, μέχρι το email και μία τηλεφωνική γραμμή, στην οποία καλό είναι να απαντάτε. Ακόμη και αν είναι για να εκφράσει ένας καταναλωτής τη δυσαρέσκειά του.

Το δεύτερο σημείο είναι η ειλικρίνεια. Μην προσπαθήσετε σε καμία περίπτωση να δηλώσετε ότι μπορεί να κάνετε κάτι που δεν μπορείτε να υποστηρίξετε. Μη δηλώνετε ότι θα εκπληρώσετε μία παραγγελία σε 1-3 ημέρες εφόσον γνωρίζετε ότι υπάρχει έστω και μία μικρή πιθανότητα να ολοκληρωθεί σε 4 ημέρες. Είναι προτιμότερο να δηλώσετε ότι θα την εκπληρώσετε σε 4-7 ημέρες και να κάνετε την παράδοση νωρίτερα, παρά να δηλώσετε 1-3 ημέρες και να παραδώσετε την 4^η ημέρα. Είναι διαφορετική η αίσθηση που δίνετε στον καταναλωτή.

Επιπλέον, σε περίπτωση λάθους πείτε την αλήθεια στον καταναλωτή. Ενημερώστε τον εγκαίρως ότι υπήρξε πρόβλημα και προσφέρετέ του άμεσα, είτε κάποια εναλλακτική επιλογή, ή κάποια ανταπόδοση. Ακόμη και αν δεν είναι απολύτως δικό σας λάθος (π.χ. πρόβλημα με την εταιρεία ταχυμεταφορών) αναλάβετε την ευθύνη. Ο σωστός καταναλωτής θα το εκτιμήσει πολύ περισσότερο και είναι πιο πιθανό να συνεχίσει να είναι πελάτης, παρά το αντίθετο.

Το τρίτο σημείο που πρέπει να γίνει κατανοητό, είναι πως η τιμή δεν είναι πάντα το κλειδί της επιτυχίας. Επειδή έχετε την πιο φθηνή τιμή και βγαίνετε ψηλά στις σελίδες σύγκρισης τιμών, δεν σημαίνει ότι θα σας προτιμήσει ο καταναλωτής. Πλέον, πολλοί υπολογίζουν και τα μεταφορικά, αλλά το κυριότερο είναι πως όλο και περισσότεροι καταναλωτές θέλουν να αισθάνονται ασφάλεια με την επιλογή του καταστήματος που έκαναν. Δεν πρόκειται να πληρώσουν 30% επιπλέον, αλλά όταν συζητάμε για αγορές, για παράδειγμα, στα επίπεδα των 40-50 ευρώ, 2-3 ευρώ είναι ένα ανεκτό επίπεδο για πολλούς καταναλωτές προκειμένου να αισθάνονται πιο σίγουροι για την επιλογή τους.

Το τέταρτο σημείο που αρχίζει να αποκτά όλο και μεγαλύτερη σημασία είναι η παροχή επιλογών κατά την παράδοση. Για πολλούς καταναλωτές είναι πρόβλημα να χρειάζεται να μείνουν σπίτι για να παραλάβουν μία παραγγελία. Θέλουν ευελιξία και δυνατότητες παράδοσης. Και σταδιακά είναι όλο και πιο έτοιμοι ακόμη και να πληρώσουν επιπλέον. Προσωπικά, μου έχει τύχει να πληρώσω 0,50 ευρώ παραπάνω για μεταφορικά επειδή προτίμησα να μου έρθει με συγκεκριμένη εταιρεία ταχυμεταφορών η παραγγελία μου, επειδή είχα καλύτερη εμπειρία με τη συγκεκριμένη!

Το πέμπτο σημείο προσοχής είναι η παροχή μίας συνολικά καλής εμπειρίας. Κάθε αγορά είναι ένα μικρό «ταξίδι» για τον καταναλωτή, το οποίο ξεκινά από τη στιγμή που θα αποφασίσει να κάνει μία αγορά μέχρι τη στιγμή που θα παραλάβει την παραγγελία στα χέρια του. Κάθε τμήμα αυτού του ταξιδιού θα πρέπει να ολοκληρώνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε ο καταναλωτής να μη θέλει να διακόψει αυτό το «ταξίδι», δηλαδή να ακυρώσει την παραγγελία. Και να θέλει να επαναλάβει ένα «ταξίδι» με το δικό σας eshop. Ακούγεται ίσως εύκολο, αλλά για να πραγματοποιηθεί χρειάζεται πολύ περισσότερη δουλειά και προσοχή απ’ όσο νομίζουν πολλοί.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Οι πόλεμοι δεν είναι μονάχα όσα τραγικά βλέπουμε και διαβάζουμε στα ΜΜΕ και στο Διαδίκτυο, αυτές τις ημέρες – που, μακάρι να μην τα βλέπαμε ποτέ, βεβαίως, και να μην ζούσαν τέτοιο πόνο και καταστροφή, οι σημερινοί εμπλεκόμενοι.

Όμως, πόλεμοι πάντα υπήρχαν στην ιστορία και πάντα θα υπάρχουν - συχνά ξεκινούν με κάποια άλλη μορφή (οικονομικοί, εμπορικοί, για το νερό ή για πολύτιμους πόρους) και μερικές φορές εξελίσσονται σε πραγματική σύρραξη. Κάποιες άλλες -ευτυχώς, τις περισσότερες- βρίσκεται εγκαίρως λύση, πριν πάρουν τον λόγο τα όπλα.

Όμως, η επαγρύπνηση είναι απαραίτητη, όταν διακυβεύονται σημαντικά αγαθά και βλέπεις το πρόβλημα να έρχεται… Όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, με τον «υπόγειο» πόλεμο που στήνεται σιγά-σιγά για τον έλεγχο του Internet – ναι, ναι, του Διαδικτύου που όλοι ξέρουμε κι όλοι χρησιμοποιούμε καθημερινά σε χίλιες-μύριες περιπτώσεις, στη δουλειά και στο σπίτι. Προφανώς, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον τεράστιο ρόλο που παίζει η ελεύθερη πρόσβαση όλων μας σ’ αυτό το τόσο αναγκαίο στην ψηφιακή εποχή μας (τουλάχιστον στη Δύση, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχουν κάμποσα δισεκατομμύρια κάτοικοι αυτού του πλανήτη που ακόμα τη στερούνται) επομένως αυτός που έχει τον έλεγχο του Διαδικτύου, έχει κάποια παραπάνω δικαιώματα σε σύγκριση με όλους τους άλλους.

Μπορεί να πάρει κάποιος τον έλεγχο, θα ρωτήσετε δικαίως. Ναι, μπορεί, είναι η απάντηση! Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός ICANN εξακολουθεί να έχει την ευθύνη στο θέμα των διευθύνσεων (το λεγόμενο address system), όμως ένας άλλος οργανισμός ορίζει ως ένα βαθμό τους «κανόνες του παιχνιδιού», διαμορφώνοντας το πλαίσιο και τις προδιαγραφές της λειτουργίας του Internet, σε εθνικό και όχι μόνο, επίπεδο. Αυτός είναι η Διεθνής Ένωση Τηλεπικοινωνιών (International Telecommunications Union – ITU), που υπάγεται στον ΟΗΕ και έχει ως μέλη 193 χώρες. Σ’ αυτήν, λοιπόν, το φθινόπωρο έχουν εκλογές για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας της, στο πλαίσιο της ετήσιας συνόδου της ολομέλειας, που θα πραγματοποιηθεί στο Βουκουρέστι.

Κι ενώ έχουμε ακόμα αρκετούς μήνες μπροστά μας ως τότε, ήδη «άρχισαν τα όργανα» και ο προεκλογικός αγώνας, καθώς «παίζονται» πολλά… Ο λόγος είναι πως για τη θέση του γενικού γραμματέα της ITU θα συγκρουστούν οι υποψήφιοι των ΗΠΑ και της Ρωσίας, συγκεκριμένα η  Doreen Bogdan-Martin και ο Rashid Ismailov. Η πρώτη είναι «σπλάχνο εκ των σπλάχνων» του οργανισμού, καθώς ζει στην Ευρώπη και εργάζεται σ’ αυτόν τα τελευταία 30 χρόνια, γνωρίζοντας εκ των έσω τη λειτουργία του, τις ανάγκες και τα προβλήματά του – αν εκλεγεί, επίσης, θα είναι η πρώτη γυναίκα ΓΓ του διεθνούς οργανισμού. Ο αντίπαλός της έχει εργαστεί μόνο για τη ρωσική κυβέρνηση και τη Huawei. Κι αυτό είναι κακό; Μακάρι να ήταν μόνο αυτό το πρόβλημα…

Οι ειδήμονες περί τα politics του οργανισμού επισημαίνουν ότι η ηγεσία του έχει λόγο και άποψη στη διαμόρφωση των κανόνων που διέπουν διεθνώς το Internet και η Ρωσία έχει από παλιά (περισσότερα γι’ αυτό στη συνέχεια) δείξει ότι το όραμά της για τις ελευθερίες και την ανοικτότητα στο Διαδίκτυο μάλλον είναι κάπως διαφορετικό από εκείνο της Δύσης – πολύ περισσότερο, αν το δούμε και υπό το πρίσμα των πρόσφατων δραματικών εξελίξεων στην Ουκρανία.

Ακόμα χειρότερα, ως σύμμαχο και συνοδοιπόρο της στη διεκδίκηση μεγαλύτερου ελέγχου έχει από πολλά χρόνια την Κίνα - η πρώτη πρόταση είχε υποβληθεί στη σύνοδο της ITU στο Ντουμπάι, το 2012, και εκτός από τις δυο υπερδυνάμεις την είχαν συνυπογράψει η Σαουδική Αραβία, η Αλγερία, το Σουδάν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, με αρκετές αφρικανικές και αραβικές χώρες να τη στηρίζουν. Ήδη, από τότε, ζητούσαν μεγαλύτερο έλεγχο του κυβερνοχώρου από τις κυβερνήσεις, δυνατότητα μπλοκαρίσματος κάποιων ιστοτόπων και, κυρίως, τη μεταβίβαση του address system από το ICANN σ’ αυτές…

Αντίπαλοί τους σ’ αυτή τη ‘διελκυστίνδα’ (για να χρησιμοποιήσουμε τον αρχαιοελληνικό όρο του power game) είναι κυρίως οι Αμερικανοί, οι Ευρωπαίοι, οι Αυστραλοί και οι Ιάπωνες, αλλά με δικαίωμα μιας μόνο ψήφου ανά χώρα, ανεξαρτήτως μεγέθους και σε μυστική ψηφοφορία, ο αγώνας είναι αμφίρροπος. Θα δούμε, λοιπόν, έναν πόλεμο για το Internet; Ο χρόνος θα δώσει κι εδώ την απάντηση…

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Η επιστροφή στην κανονικότητα είναι κάτι που όλοι περιμένουμε και αν αυτό είναι μία ένδειξη ότι πλησιάζουμε προς αυτό το σημείο, το Mobile World Congress, ένα από τα σημαντικότερα ραντεβού της παγκόσμιας αγοράς των ψηφιακών τεχνολογιών, πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες στη Βαρκελώνη κανονικά.

Όταν, φυσικά, λέμε κανονικά, οι μάσκες είναι υποχρεωτικές παντού και η εκδήλωση είναι αρκετά μικρότερη σε σχέση με το 2019 που ήταν η τελευταία φορά που πραγματοποιήθηκε.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, το MWC είναι εδώ και το κεντρικό μήνυμα από τη Βαρκελώνη όπου πραγματοποιείται είναι ότι η καινοτομία είναι εδώ. Όπως και το 5G είναι εδώ υπό την έννοια ότι στο MWC βλέπουμε όλο και περισσότερα case studies που αναδεικνύουν τις δυνατότητες της συγκεκριμένης τεχνολογίας.

Το 5G έχει αρχίσει πλέον να «ωριμάζει». Έχει, βέβαια, πολύ δρόμο ακόμη μπροστά του, αλλά σταδιακά βλέπουμε τις επιχειρήσεις -καταρχάς- να έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν τη σημασία και πως μπορούν να το αξιοποιήσουν. Αυτό είναι πολύ σημαντικό καθώς η σημασία μίας τεχνολογίας εξαρτάται αποκλειστικά από το πως την αξιοποιούμε.

Στην Ελλάδα έχουμε, βέβαια, ακόμη αρκετό δρόμο μπροστά μας, αλλά υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις που αξίζει να επισημανθούν και να παρουσιαστούν. Και αυτό ακριβώς θα κάνουμε στο 5G Conference που θα πραγματοποιηθεί στις 18 Μαΐου στο Ζάππειο Μέγαρο.

Μέχρι τότε, βέβαια, θα συνεχίσουμε να ψάχνουμε για τα case studies εκείνα που κάνουν τη διαφορά. Και να περιμένουμε να δούμε και τις εξελίξεις σε τεχνολογικό επίπεδο. Γιατί κάτι που πρέπει να επισημανθεί, είναι πως το 5G «ωριμάζει» μεν, αλλά ακόμη βρίσκεται σε αρχικά στάδια. Ιδίως όσον αφορά στο σκέλος της αξιοποίησης ενός χαρακτηριστικού που ονομάζεται network slicing. Ένα χαρακτηριστικό που δίνει τη δυνατότητα για παροχή εξειδικευμένων υπηρεσιών σε ενδιαφερόμενους επιχειρήσεις και παρόχους. Υπηρεσίες και εφαρμογές όπως είναι, για παράδειγμα, η δημιουργία ιδιωτικών 5G δικτύων σε μεγάλες εγκαταστάσεις, ή εφαρμογές που προσφέρουν συγκεκριμένες λειτουργίες σε επιλεγμένες ομάδες χρηστών.

Γενικότερα, το network slicing είναι μία από τις λειτουργίες που θα αλλάξουν τα δεδομένα όσον αφορά στο 5G. Και όπως προανέφερα είναι από τα πράγματα που θα δούμε στο 5G Conference, το οποίο θα είναι η εκδήλωση που θα πρέπει να παρακολουθήσουν όλοι και όλες που θέλουν να μάθουν πως μπορούν να αξιοποιήσουν μία τεχνολογία που θα αλλάξει σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα επιχειρήσεων και καταναλωτών.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Ο οικοδεσπότης τούτης της στήλης το έχει πει δημόσια πολλές φορές και θα το κάνει άλλη μία: αν θες να «σταθείς» στον χώρο της τεχνολογίας και πολύ περισσότερο να γράφεις γι’ αυτήν, δεν μπορείς να το κάνεις με επιτυχία, αν δεν ασχολείσαι κάμποσες ώρες κάθε μέρα, αν δεν είσαι φιλοπερίεργος (be curious, be hungry -για δράση, προφανώς, όχι για φαγητό- παρακινούσε τους φοιτητές, ο «πολύς» Steve jobs, στα τελευταία του) και -κυρίως- αν δεν προσπαθείς να διαβάζεις «ανάμεσα στις γραμμές».

Δηλαδή, πρέπει να κατανοείς, να συνδυάζεις, να αναρωτιέσαι, να κρίνεις, αλλά και να διακρίνεις αίτια και αφορμές, προκειμένου να συγκρίνεις αποτελέσματα και επιπτώσεις, ιδιαίτερα αν αυτά επηρεάζουν με ποικίλους τρόπους και σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό την καθημερινότητά μας.

Ωραίος ο πρόλογος – μετά; σχεδόν σας ακούω να λέτε. Μετά, λοιπόν (ή meta- που είναι και της «μοδός», πλέον) διαβάζοντας και μετα-διαβάζοντας σε βάθος χρόνου, εξοικειώνεσαι - μπορείς να αναγνωρίζεις και να εκτιμάς επαναλαμβανόμενα πράγματα και καταστάσεις… Καλή ώρα, όπως η «συνήθεια» του πάντα έγκυρου βρετανικού Economist να αποτιμά από καιρό -στο πλαίσιο ετήσιας έρευνας- προϊόντα και υπηρεσίες, με μέτρο σύγκρισης την τιμή του Big Mac, του διάσημου (και ίδιου, παγκοσμίως, όπως διατείνεται η McDonalds) χάμπουργκερ, για να αναδείξει την ακρίβεια και τις πληθωριστικές τάσεις σε κάθε χώρα.

Μια άλλη «σταθερά», που ο οικοδεσπότης σας επίσης παρακολουθεί από παλιά (ξεκίνησε πριν από 21 χρόνια, αλλά έχω και κάποιες «απουσίες»…) είναι οι ετήσιες προβλέψεις του Technology Review (βλέπε ΜΙΤ) για τις 10 breakthrough technologies, δηλ. εκείνες που θα κάνουν ‘μπαμ’: θα εισβάλλουν στη ζωή μας με τις δέουσες ανατροπές, δίνοντας λύση σε μεγάλα (και συχνά δυσεπίλυτα) προβλήματα, τα οποία επηρεάζουν αρνητικά τον τρόπο που ζούμε και εργαζόμαστε. Όσα θα διαβάσετε στη συνέχεια, ανοίγουν ένα παράθυρο στο μέλλον και εξυπηρετούν αυτόν ακριβώς το σκοπό. Κάποιες λύσεις ίσως σας φανούν εύλογες, κάποιες άλλες δυσεφάρμοστες, μερικές απλώς απίστευτες. Όλες αυτές οι τεχνολογίες, όμως, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, θα αλλάξουν σταδιακά τη ζωή μας, σε βάθος χρόνου – γιατί, από τις έρευνες και τα πιλοτικά ως την εφαρμογή στην καθημερινότητά μας, χρειάζεται να τρέξει αρκετό νερό ακόμα στο αυλάκι…

Ποιες είναι αυτές, λοιπόν, και σε ποιους τομείς εστιάζουν; Χωρίς να υπάρχει περιορισμός ή κατεύθυνση, όπου υπάρχουν ανάγκες, ετοιμάζονται και λύσεις. Όπως, για παράδειγμα, αυτή που «ψήνεται» για τα passwords που τόσο συχνά ταλανίζουν τη μνήμη μας, ειδικά τώρα που μας ζητούνται ολοένα συχνότερα, καθώς η ζωή μας περνάει από offline σε online, λόγω της πανδημίας. Μιας και την αναφέραμε, μια άλλη breakthrough τεχνολογία που ετοιμάζεται με γοργό ρυθμό, έχει να κάνει με την ανίχνευση και τον έλεγχο των μεταλλάξεων της covid-19, αξιοποιώντας έρευνες πάνω στη γονιδιωματική αλληλουχία (genomic sequencing). Δεν πρέπει, επίσης, να ξεχνάμε και τα «χαπάκια» υπερ-προστασίας που τον τελευταίο καιρό ετοιμάζουν -αξιοποιώντας τη λογική των digital twins- πυρετωδώς η Pfizer κι άλλες φαρμακοβιομηχανίες, τα οποία -σε συνδυασμό με τακτικούς ετήσιους εμβολιασμούς- ελπίζεται να δώσουν οριστικά τέλος στην πανδημία

Στον ίδιο χώρο, της βαθιάς και απόλυτα εξειδικευμένης έρευνας, η επόμενη μεγάλη είδηση έχει να κάνει με τον τρόπο μετάφρασης των πρωτεϊνών στην τρισδιάστατη μορφή τους, που αποκαλύφθηκε με τη βοήθεια εργαλείων Τεχνητής Νοημοσύνης, ανοίγοντας τον δρόμο για την επίλυση πολλών βιολογικών «γρίφων». Σε μια άλλη εξέλιξη, δημιουργήθηκε, έλαβε άδεια από την ΠΟΥ και σύντομα θα είναι διαθέσιμο -πάλι με την αξιοποίηση ανάλογων εργαλείων- εμβόλιο κατά της ελονοσίας, που συνεχίζει να «σκοτώνει» εκατοντάδες χιλιάδες -κυρίως- παιδιά, ετησίως.

Σημαντικές εξελίξεις, επίσης, αναμένουμε στον χώρο των μπαταριών, όπου μια νέα και πολύ πιο προσιτή τεχνολογία κατασκευής, βασισμένη σε ευρύτατα διαθέσιμες πρώτες ύλες όπως ο σίδηρος, θα βελτιστοποιήσει την αποθήκευση ενέργειας από ΑΠΕ, ενώ οι αλλαγές στον τρόπο παραγωγής κρυπτονομισμάτων, με εφαρμογή της τεχνολογίας Proof of Stake, αναμένεται να μειώσουν κατακόρυφα τα σημερινά υψηλότατα επίπεδα ενέργειας που απαιτούνται. Οριστικό τέλος, πάντως, αναμένεται να δώσουν οι πρακτικές εφαρμογές της σύντηξης, όπου τα πρόσφατα ερευνητικά αποτελέσματα αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.

Οι δυο τελευταίες ανατρεπτικές τεχνολογίες, στις οποίες προσβλέπει το Technology Review για την επίλυση μεγάλων προβλημάτων, είναι και οι πιο προχωρημένες: η μια έχει να κάνει με τη δημιουργία «συνθετικών», άρα (θεωρητικά, τουλάχιστον) απαλλαγμένων από προβλήματα πόλωσης και ιδιωτικού απορρήτου δεδομένων για τις ανάγκες της Μηχανικής Μάθησης, και η άλλη, με τη δημιουργία «εργοστασίων» τα οποία θα απορροφούν το CO₂ από την ατμόσφαιρα, βελτιώνοντας τον αέρα για τους πολίτες – μια μεγάλη μονάδα ήδη λειτουργεί στην Ισλανδία.

Έχουμε να δούμε πολλά ακόμα…

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Το ηλεκτρονικό εμπόριο αποτελεί πλέον βασικό κομμάτι της καθημερινότητας των Ελλήνων καταναλωτών. Αυτό είναι πλέον κάτι που είναι κάτι παραπάνω από προφανές, με μία πρόσφατη έρευνα του GRECA να αναφέρει ότι το 94% των καταναλωτών θέλει να συνεχίσει να κάνει online αγορές.

Η τιμή παραμένει ο βασικός παράγοντας για να προτιμήσει κανείς το online κανάλι, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν είναι το μόνο. Τα δωρεάν μεταφορικά είναι ένας άλλος βασικός παράγοντας, όπως είναι και η εμπιστοσύνη που δείχνουν προς το ηλεκτρονικό κατάστημα. Δηλαδή, θέλουν η εμπειρία του να είναι εξίσου καλή.

Πρακτικά, ένα από τα βασικά ζητούμενα που καλούνται να απαντήσουν πλέον τα ηλεκτρονικά καταστήματα δεν είναι άλλο από τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου πακέτου εμπειρίας. Η χαμηλή τιμή είναι μεν ζητούμενο, αλλά αν δεν παραδώσεις το προϊόν σε καλή κατάσταση, θα δεχτείς σίγουρα κίτρινη, αν όχι κόκκινη κάρτα. Και η δεύτερη ευκαιρία είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο να σου δοθεί, με δεδομένη την πληθώρα των επιλογών που έχουν οι καταναλωτές.

Αυτό που χρειάζεται να κάνουν τα ηλεκτρονικά καταστήματα, είναι να γίνουν πιο «έξυπνα». Να βρουν δηλαδή έξυπνες λύσεις προκειμένου να εξυπηρετήσουν καλύτερα τους πελάτες τους. Για παράδειγμα, υπάρχει τρόπος προκειμένου να απορροφήσουν τα έξοδα αποστολής; Μπορούμε να μειώσουμε το χρόνο παράδοσης; Μπορούμε να δώσουμε μία διαφορετική εμπειρία, όπως είναι, για παράδειγμα, η αποστολή σε συσκευασία δώρου; Έχουμε τη δυνατότητα να συνεργαστούμε με κάποια εταιρεία διαχείρισης smart lockers; Μπορούμε να κάνουμε πιο προσωποιημένες προτάσεις στους υφιστάμενους αλλά και τους πιθανούς πελάτες μας;

Γενικώς, οι «έξυπνες» λύσεις θα αποτελέσουν ένα από τα βασικά κλειδιά για την περαιτέρω ανάπτυξη ενός ηλεκτρονικού καταστήματος. Η συνεχής επιδίωξη για την πιο χαμηλή τιμή φέρνει μεν πωλήσεις, αλλά δημιουργεί μεγαλύτερο άγχος και φέρνει μικρότερα περιθώρια κέρδους. Ένας συνδυασμός που δεν είναι και πολύ καλός, ιδίως όταν οδηγεί σε λάθη και αστοχίες σε άλλα τμήματα της αγοραστικής εμπειρία.

Το θέμα δεν είναι πάντα να είσαι ο πιο φθηνός. Αλλά να προσφέρεις την καλύτερη δυνατή ισορροπία μεταξύ τιμής και εμπειρίας. Γιατί δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που μπορεί στο marketplace που συμμετέχεις να εμφανίζεσαι ότι έχεις την πιο χαμηλή τιμή, αλλά όταν προσθέτει κανείς τα μεταφορικά, να είσαι πιο ακριβός από κάποιον άλλο. Και όταν αυτό το καταλάβει ο καταναλωτής, τότε πολύ απλά δεν θα σε ξαναπροτιμήσει. Όταν για να καταφέρεις να επιβιώσεις σε αυτή την εξαιρετικά ανταγωνιστική αγορά, η επαναληψιμότητα είναι κλειδί για την επιτυχία.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι (γεννήτορες και μεγάλοι μάστορες στην τέχνη του θεάτρου) αξιοποιούσαν συχνά-πυκνά, για να δώσουν την επιθυμητή λύση σε μια τραγωδία, το τέχνασμα του «από μηχανής Θεού», που κατέβαινε εντυπωσιακά με ένα γερανό στη σκηνή, για να κάνει την παρέμβασή του και να ικανοποιήσει τους θεατές. Προφανώς, αυτό γινόταν σε πολύ δύσκολες καταστάσεις, όπου οι κοινοί θνητοί και οι δικές τους δυνατότητες δεν αρκούσαν.

Δεν ξέρω γιατί (ίσως για το εντυπωσιακό του πράγματος και όχι μόνο), αλλά αυτόν τον «από μηχανής Θεό» μου θύμισε το φιλόδοξο σχέδιο που ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το οποίο περιλαμβάνει τη σχεδίαση και υλοποίηση ενός περίπλοκου δορυφορικού συστήματος συνολικού προϋπολογισμού άνω των €6 δισ. που θα αναπτυχθεί στον ουρανό της «γηραιάς ηπείρου», καλύπτοντας και την Αφρική – κοντά στον βασιλικό, ποτίζεται κι η γλάστρα… Στόχος του, η προστασία και διαφύλαξη της κυριαρχίας της σ’ ό,τι αφορά στην αναγκαία και πολύτιμη συνδεσιμότητα, τόσο στο εσωτερικό της ΕΕ, όσο και στην επικοινωνία της με τον υπόλοιπο κόσμο, που -για την ώρα- δεν εξαρτάται μονάχα από αυτήν, άρα… υπάρχει εν δυνάμει θέμα.

Ποιόν έχει απέναντί της (ή μάλλον, από πάνω της) η Ευρώπη; Το Project Kuiper της Amazon και το Project Starlink της SpaceX – μ’ άλλα λόγια τους κ. Bezos και Musk- δυο ιδιωτικές εταιρίες αμερικανικής προέλευσης (πάλι καλά, που δεν είναι κινεζικής ή ρωσικής). Και βέβαια, η αιτία που «κόπτεται» η Ευρώπη, είναι η ευρύτερη προσπάθεια που κάνει για να βάλει τάξη στα του οίκου της.

Τα παθήματα λόγω της πανδημίας φαίνεται πως της έγιναν μαθήματα κι έτσι προσπαθεί να ανακτήσει, όπου και όπως μπορεί, τον έλεγχο στρατηγικών σημείων, στα οποία δεν είχε δώσει ως τώρα τη δέουσα σημασία. Πάρτε, για παράδειγμα, το μείζον θέμα της επάρκειας σε ημιαγωγούς, χωρίς τους οποίους κινδυνεύουν σοβαρά η «υγεία» και οι στόχοι της ψηφιακής δεκαετίας που ήδη τρέχει… Ενώ η Ευρώπη είναι κορυφαία στη σχεδίαση των τσιπ, η κατασκευή τους (προφανώς για οικονομικούς λόγους) είχε «εκχωρηθεί» σε Κινέζους, Ταϊβανέζους και άλλους Ασιάτες. Πλέον, οι Βρυξέλλες όχι μόνο προωθούν το Chips Act, αλλά επιδιώκουν να ξαναφέρουν στην Ευρώπη την παραγωγή τουλάχιστον του 20% των αναγκών της, μέσα στα επόμενα χρόνια.

Βλέποντας πως οι κρίσιμες υποδομές, πάνω στις οποίες «τρέχουν» η οικονομία, η ασφάλεια και η άμυνα της Ευρώπης δεν ελέγχεται στον επιθυμητό βαθμό, η Επιτροπή είναι αποφασισμένη να βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη, αξιοποιώντας και τον «από μηχανής Θεό», τις συνδέσεις που θα «κατέβουν από τον ουρανό». Έτσι, σύμφωνα με το σχέδιό της, θα διαθέσει η ίδια  €2,4 δισ. την πενταετία 2022-27 (το project ξεκινάει φέτος, με πρώτο χρόνο υλοποίησης τον επόμενο) και τα υπόλοιπα χρήματα θα προέλθουν από τον τακτικό προϋπολογισμό της ΕΕ, τις χώρες–μέλη, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος και ιδιώτες επενδυτές.

Και, για να μην αμφιβάλει κανείς, η ανακοίνωση των Βρυξελλών χαρακτηρίζει το νέο πρόγραμμα διασφάλισης της συνδεσιμότητας ως «στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο της Ευρώπης, που θα επιτρέψει την τεχνολογική ανεξαρτησία της, τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητάς της, αλλά και την ταχύτατη σύνδεση πολιτών και επιχειρήσεων». Μάλιστα, ο Επίτροπος αρμόδιος για την  Εσωτερική Αγορά, Τιερί Μπρετόν, υπογράμμισε πως «το διάστημα παίζει ολοένα αυξανόμενο ρόλο στην καθημερινότητά μας, εκτός από τον υφιστάμενο ρόλο του στην οικονομική ανάπτυξη, την ασφάλειά μας και τη γεωπολιτική βαρύτητα της Ευρώπης».

Φυσικά, η τεχνολογία που θα χρησιμοποιηθεί στο ευρωπαϊκό διαστημικό σύστημα «ασφαλών» επικοινωνιών, θα είναι τέτοια ώστε «να διασφαλίζει την παγκόσμια και αδιάλειπτη συνδεσιμότητα» συμπεριλαμβανομένης και της διαχείρισης κρίσεων, προφανώς με πλήρη κρυπτογράφηση και ό,τι άλλο χρειάζεται, προσθέτουμε εμείς, για να αντιμετωπίσει όχι μόνο τις σημερινές, αλλά κυρίως τις προηγμένες -αυριανές- κυβερνοεπιθέσεις, που συνεχώς αυξάνουν και πληθαίνουν.

Μάλιστα, τα «μυαλά» της Κομισιόν έχουν κάνει και τους υπολογισμούς τους, όσον αφορά στο οικονομικό όφελος αυτού του φιλόδοξου προγράμματος, προβλέποντας προστιθέμενη αξία της τάξεως των €17-24 δισ. από την υλοποίηση του δορυφορικού συστήματος, μαζί βεβαίως με τη δημιουργία αρκετών χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας και τη γενικότερη προώθηση καινοτόμων δράσεων και έργων σε όλες τις χώρες-μέλη.

Για να δούμε… θα κάνει, τελικά, ο «από μηχανής Θεός» το θαύμα του;

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]