Επωνύμως…

Τον τελευταίο καιρό όλο και πληθαίνουν οι ειδήσεις για κακόβουλες επιθέσεις εις βάρος ανύποπτων (;) χρηστών συνδεδεμένων συσκευών, με δυσάρεστα έως και επικίνδυνα αποτελέσματα. Κι αυτό είναι λογικό και αναμενόμενο, αφενός γιατί οι κακόβουλοι (της τεχνολογίας βοηθούσης, που προσφέρει πλέον τρομερή υπολογιστική ισχύ και άπειρες δυνατότητες αντί «πινακίου φακής») έχουν πλέον ξεσαλώσει (κι όχι πάντα για λόγους οικονομικού συμφέροντος), αφετέρου γιατί οι κατασκευαστές που κινούνται στον χώρο του Internet των Αντικειμένων (λέγε με, ΙοΤ) δεν είχαν ως πρόσφατα στις βασικές προτεραιότητές τους τη θωράκιση των συσκευών τους, από πλευράς ασφαλείας. Τραγικό σφάλμα, βέβαια, καθώς αυτές οι αφύλακτες συσκευές συνδέονται συνήθως στο τοπικό ασύρματο δίκτυο μιας επιχείρησης ή μιας κατοικίας, προσφέροντας στους κακόβουλους «πεδίο δόξης λαμπρό» για πρόσβαση σε οτιδήποτε άλλο είναι επίσης συνδεδεμένο εκεί…

Μάλιστα, όσο αυξάνουν και πληθαίνουν οι εφαρμογές του ΙοΤ στην καθημερινότητά μας, τόσο ο κίνδυνος θα γίνεται μεγαλύτερος κι ας έχουν αρχίσει οι κατασκευαστές να τρέχουν και να μη φτάνουν, προκειμένου να βουλώσουν τις «κερκόπορτες», αφού τα παθήματα έχουν αρχίσει πλέον να γίνονται μαθήματα… Για την ώρα, οι κακόβουλοι είναι μπροστά, συμβάλλοντας με τις «διαολιές» τους στην προβληματική (λόγω φόβου και έλλειψης εμπιστοσύνης, βεβαίως) ανάπτυξη ολόκληρων τομέων, όπως φάνηκε καθαρά και στο διήμερο συνέδριο για την Κυβερνοασφάλεια στον χώρο του ΙοΤ και της Τεχνητής Νοημοσύνης, που συνδιοργάνωσαν πριν από λίγες ημέρες στην Αθήνα ο εδρεύων εδώ ENISA (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ασφαλείας Δικτύων & Πληροφοριών) και η Europol (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Συνεργασίας στην Επιβολή του Νόμου).

Όπου οι ειδήμονες περί το κυβερνο-έγκλημα, τόνισαν ότι το νέο οικοσύστημα που αναπτύσσεται γύρω από αυτούς τους δυο παράγοντες και αναμένεται να γιγαντωθεί ακόμα περισσότερο, όταν στις σημερινές δυνατότητες του cloud έλθουν σύντομα να προστεθούν οι πολύ μεγαλύτερες του 5G, θα αντιμετωπίσει τεράστιες προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας. Τα πρώτα «δείγματα γραφής» δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αισιοδοξίας, καθώς οι επιθέσεις από hackers καλύπτουν μια τεράστια γκάμα, από τους βηματοδότες των ηλικιωμένων ως τα «έξυπνα» παιδικά παιχνίδια κι από τους αλγόριθμους που ρυθμίζουν τα φώτα της τροχαίας, ως τα συστήματα υπολογιστικής όρασης και ταυτοποίησης χρηστών με βάση τα βιομετρικά τους χαρακτηριστικά.

Ιδιαίτερη μνεία έγινε για την ανάγκη εμπέδωσης κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των πολιτών-καταναλωτών και των φορέων που αξιοποιούν εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης. Προς αυτή την κατεύθυνση θα βοηθούσε, όπως ειπώθηκε από υπεύθυνα χείλη, η δημιουργία μιας ειδικής πλατφόρμας συνεργασίας μεταξύ των χωρών-μελών της ΕΕ σε θέματα κυβερνοασφάλειας, ειδικά στο χώρο του ΑΙ, η οποία θα συμβάλει καταλυτικά στον αναγκαίο διάλογο και τις απαιτούμενες συνέργειες. Επισημάνθηκε, μάλιστα, η ιδιαίτερη σημασία (εκτός από την κατά το δυνατόν ελεύθερη διακίνηση των δεδομένων, από την οποία προφανώς εξαιρούνται όσα έχουν «ευαίσθητο» περιεχόμενο) που έχει η ποιότητά τους, κυρίως σε εφαρμογές μηχανικής μάθησης, όπου εύκολα μπορούν να παραχθούν αλλοιωμένα αποτελέσματα από το σύστημα, αν του δοθούν λανθασμένα (πχ. ρατσιστικά ή αρνητικά επηρεασμένα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) κριτήρια…

Πάντως, οι άνθρωποι του ENISA ανακοίνωσαν ότι ήδη ετοιμάζουν κανονισμούς, με τους οποίους θα πρέπει να συμμορφώνονται εφεξής όσοι αναπτύσσουν λογισμικό για ΙοΤ, ενώ η Europol ετοιμάζεται με τη σειρά της να συμβάλει με την τεχνογνωσία και τις δυνατότητες που έχει ώστε να εντοπιστούν και να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη οι κυβερνοεγκληματίες που στοχεύουν συνδεδεμένες στο Διαδίκτυο συσκευές. Μάλιστα, μακροσκελής μνεία έγινε για την ιδιαίτερη ανάγκη διασφάλισης σε κάποιες κάθετες και μάλλον επικίνδυνες (αν κάτι πάει στραβά) αγορές, όπως είναι τα αυτόνομα αυτοκίνητα και οι βιομηχανικοί αυτοματισμοί, ειδικά με χρήση ρομποτικών διατάξεων, στο πλαίσιο του Industry 4.0.

Και μη νομίσετε ότι αυτό είναι κάτι που θα αργήσουμε πολύ να το αντιμετωπίσουμε! Πρόσφατη έρευνα της εταιρίας κυβερνοασφάλειας IntSights αναφέρει συγκεκριμένους τρόπους επέμβασης και εξειδικευμένα ηλεκτρονικά καταστήματα (στο dark web, φυσικά), όπου οι απανταχού της Γης hackers μπορούν να επιμορφωθούν και να αγοράσουν τα υλικά που χρειάζονται για να πάρουν σήμερα κιόλας τον έλεγχο του αυτοκινήτου μας, αποκτώντας πρόσβαση στον υπολογιστή που ελέγχει όλες τις βασικές λειτουργίες του. Και μη νομίσετε ότι αυτές οι λύσεις κοστίζουν μια περιουσία: οι απλές ξεκινούν από τα $32... Κυβερνο-φύλακες είστε εδώ;           

Τριήμερα όπως αυτό της 28^ης Οκτωβρίου είναι ευκαιρίες -σε περίπτωση που δεν μετακινηθείς εκτός της πόλης που διαμένεις- προκειμένου να δεις φίλους και γνωστούς και να εμπλακείς σε πολύωρες συζητήσεις για διάφορα θέματα. Σε μία τέτοια συζήτηση, το θέμα μας ήταν το περιεχόμενο και η σημασία του που έχει αποκτήσει για κάθε είδους επιχείρηση που έχει παρουσία στο Web.

Περιεχόμενο δεν σημαίνει να έχεις ένα κείμενο για την εταιρεία και μερικά στοιχεία για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες σου. Στην προκειμένη περίπτωση, αναφέρομαι σε περιεχόμενο που θα σπεύσει να διαβάσει και να αξιοποιήσει ο επισκέπτης της ιστοσελίδας και ο πελάτης της επιχείρησης. Θα μπορούσε να είναι κείμενα με συμβουλές ή ειδήσεις σχετικές με το αντικείμενο δραστηριοποίησης της επιχείρησης. Ή video με περιεχόμενο σχετικό με τα προϊόντα και τις λύσεις της εταιρείας.

Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και στην Ελλάδα πολλές επιχειρήσεις σπεύδουν να δημιουργήσουν το δικό τους περιεχόμενο, είτε είναι κείμενο είτε είναι video. Και ο λόγος, όπως λέγαμε και στη συζήτηση που αναφέρθηκε στην αρχή της στήλης, είναι το αποκαλούμενο "customer engagement".

Οι επιχειρήσεις και ειδικά τα brands, αναζητούν τρόπους προκειμένου να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο κοινό τους και στους πελάτες τους. Σε μία εποχή που η πιστότητα των πελατών (customer loyalty) είναι το κλειδί της επιτυχίας, η διατήρηση μίας καλής σχέσης με τους πελάτες είναι κρίσιμης σημασίας.

Αυτός είναι και ο λόγος που πολλά brands και επιχειρήσεις έχουν στραφεί στα social media και χρησιμοποιούν influencers, προκειμένου όχι μόνο να περάσουν νέα μηνύματα και να λανσάρουν καινούρια προϊόντα, αλλά και επειδή θέλουν να διατηρήσουν όσο πιο ζωντανή τη σχέση τους με τους πελάτες τους. Σημειωτέο, δε, πως αυτή η προσπάθεια δε γίνεται μόνο από επιχειρήσεις και brands που κινούνται στο χώρο της λιανικής πώλησης, αλλά και από σχήματα που δραστηριοποιούνται στο χώρο του Β2Β. Και οι λόγοι είναι ακριβώς οι ίδιοι.

Πολλές επιχειρήσεις θεωρούν ότι αρκεί να χρησιμοποιούν influencers για να πετύχουν αυτό το customer engagement. Όμως, η πραγματικότητα είναι πως οι πελάτες αρχίζουν πλέον να ζητούν πολύ περισσότερα. Ζητούν περιεχόμενο που να έχει κάποια σημασία, το οποίο να αξίζει να διαβάσουν ή να δουν. Το κόστος για τη δημιουργία αυτού του περιεχομένου δεν είναι πάντα μικρό, αλλά πλέον στο σύγχρονο μάρκετινγκ -και ειδικά το ψηφιακό μάρκετινγκ- είναι μία παράμετρος που δεν μπορεί να αγνοηθεί.

Απλά, θα πρέπει αυτό το περιεχόμενο να είναι και ποιοτικό. Καθώς σε διαφορετική περίπτωση, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που έχει θέσει ως στόχο μία επιχείρηση.

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Κάποια πράγματα τα γνωρίζεις, άλλα τα «μυρίζεσαι», άλλα είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν μπορεί να είναι αλλιώς… Όμως, πότε-πότε χρειάζεσαι κάποια νούμερα, κάποιες στατιστικές, κάποιες έρευνες για να έρθουν όλα «στα ίσια τους». Να, όπως συμβαίνει με την ευρύτατα διαδεδομένη άποψη πως τεχνολογία και επιχειρηματικότητα πάνε χέρι-χέρι και πως η όσμωσή τους γεννά πρόοδο και ανάπτυξη. Το καταλαβαίνουμε, το κατανοούμε, λέμε «μα, ναι, φυσικά…», αλλά άμα έχουμε και πέντε-δέκα «φρέσκα» νούμερα (κι όχι πολυκαιρισμένες μελέτες άλλων εποχών, που έχουν χάσει πια τη σημασία τους) να το αποδεικνύουν, τόσο το καλύτερο για όλους μας.

Πολύ περισσότερο όταν -σε αντιδιαστολή με εκείνες τις πολυκαιρισμένες- πρόσφατες μελέτες όπως, για παράδειγμα, αυτή του έγκυρου Economist Intelligence Unit, που έφτασε πρόσφατα στα χέρια μας, με τον χαρακτηριστικό τίτλο “Tailored with Technology”, επιβεβαιώνουν με το παραπάνω αυτό που όλοι φανταζόμαστε, δείχνοντας επιπλέον ότι ο σύνδεσμος των δυο όχι μόνο παραμένει ακλόνητος, αλλά στεριώνει ακόμα περισσότερο: τα εννιά στα δέκα ανώτατα στελέχη επιχειρήσεων που ρωτήθηκαν στο πλαίσιο πολυεθνικής έρευνας, συνολικά πάνω από 750 άτομα, από οκτώ σημαντικές οικονομίες τεσσάρων ηπείρων – Αυστραλία, Κίνα, Νέα Ζηλανδία, Χονγκ Κονγκ, Σιγκαπούρη, Ινδία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένες Πολιτείες- σχεδιάζουν ακόμα μεγαλύτερες επενδύσεις σε νέες και αναδυόμενες τεχνολογίες, ώστε ο σύνδεσμος να γίνει ισχυρότερος.

Κι αν θέλετε να μάθετε ποιες είναι αυτές, η έρευνα (την οποία χρηματοδότησε η ΑΝΖ Bank) ανέδειξε ως ‘μπροστάρηδες’ μεταξύ πολλών άλλων, τα ρομποτικά συστήματα, τα Software-Defined-Networks και τη Μηχανική Μάθηση. Και γιατί τα συγκεκριμένα; Γιατί -σύμφωνα με την άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας αυτών των C-level στελεχών- με τη βοήθειά τους ελπίζουν να βελτιώσουν την αποδοτικότητα των επιχειρήσεών τους, να βγουν με καλύτερους όρους στις διεθνείς αγορές και να μειώσουν το κόστος τους, με στόχο τη μεγιστοποίηση του ανταγωνιστικού τους πλεονεκτήματος.

Οι τρεις βασικές τάσεις, που ξεχώρισε το EIU στα συμπεράσματά του, είναι οι εξής:

• Εννιά στις δέκα εταιρίες που συμμετείχαν στην έρευνα σκοπεύουν (όπως ήδη είπαμε) να αυξήσουν τον βαθμό υιοθέτησης νέων τεχνολογιών.
• Η βελτίωση στο χώρο των data analytics, ως ζητούμενο της πρώτης επιλογής, είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα στο οποίο προσβλέπει σχεδόν ένας στους δυο ερωτηθέντες - ποσοστό 44%, για την ακρίβεια.
• ΟΙ προκλήσεις είναι προφανώς πολλές για τις μεγάλες επιχειρήσεις, όμως, οι σοβαρότεροι «πονοκέφαλοι» για τα ανώτερα στελέχη τους έχουν να κάνουν με θέματα ασφαλείας και προστασίας του προσωπικού απορρήτου (ποσοστό 51%), αλλά και με θέματα δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού που έχουν στη διάθεσή τους (43%).

Όμως, δεν είναι μόνο ο Economist που καταλήγει σ΄ αυτά τα συμπεράσματα – ανάλογα είναι κι εκείνα που έδωσε άλλη έρευνα, εκ μέρους της γνωστής εταιρίας συμβούλων Accenture, αυτή τη φορά, που προχωρεί ένα βήμα παραπέρα, τονίζοντας ότι η επιλογή της κατάλληλης επένδυσης στο χώρο της τεχνολογίας, μπορεί ακόμα και να διπλασιάσει τον ρυθμό ανάπτυξης, σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές που «δεν ποντάρισαν στο σωστό άλογο»… Οι αναλυτές της εταιρίας τονίζουν ότι δεν αρκεί να ψιλο-αναβαθμίσεις τα τωρινά συστήματά σου και ενδεχομένως να προσθέσεις ολίγη από analytics και Τεχνητή Νοημοσύνη, για να πεις ότι ξεκίνησες «μια νέα και σημαντική πρωτοβουλία», που θα φέρει τα δέοντα αποτελέσματα.

Όπως λένε στα σχόλια που συνοδεύουν την έρευνά τους, προκειμένου μια επένδυση εταιρίας ή οργανισμού σε τεχνολογικά καλούδια να πιάσει τόπο, αυτή θα πρέπει να εστιάσει στα “Future Systems”, όπως τα αποκαλεί… Θα πρέπει να ξανασκεφτούν τη δομή και την αρχιτεκτονική των υφιστάμενων και των μελλοντικών συστημάτων, ενσωματώνοντας και αξιοποιώντας τις πιο πρόσφατες δυνατότητες (με πρώτες τις υποδομές στο cloud και την Τεχνητή Νοημοσύνη, βεβαίως), που θα τους ανοίξουν νέους δρόμους όχι μόνο στην ψηφιακή, αλλά και στη μετα-ψηφιακή εποχή.

Οι ερευνητές της Accenture αποδέχονται ότι γίνονται πλέον σημαντικές επενδύσεις από επιχειρήσεις και οργανισμούς, όμως τονίζουν ιδιαίτερα πως αυτές που αποδίδουν καλύτερα και περισσότερο, είναι «όσες εστιάζουν σε καινοτομικές λύσεις, βάσει συγκεκριμένης στρατηγικής που δομήθηκε με καθαρή ματιά, για να εξυπηρετήσει μακροπρόθεσμους στόχους».

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Ένα από τα ερωτηματικά που απασχολούν πολλούς δημιουργούς και κατόχους ιστοσελίδων, ειδικά εμπορικών, είναι κατά πόσον θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν video για την προώθηση προϊόντων ή υπηρεσιών. Ερώτημα που θεωρητικά είναι εύκολο να απαντηθεί με ένα «ναι», από την άλλη πλευρά, όμως, το κόστος παραγωγής ενός video είναι τέτοιο που κάνει πιο δύσκολη την απάντηση.

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, το video είναι ένας βασικό λόγος, προκειμένου ένας επισκέπτης να παραμείνει σε ένα site. Οι περισσότεροι είναι διατεθειμένοι να παραμείνουν σε μία ιστοσελίδα για να δουν ένα video.

Οι λόγοι είναι αρκετοί: κατ’ αρχήν, γιατί θέλουν να δουν -μέσα από ένα video- ένα προϊόν με μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Σε μία πρόσφατη έρευνα, The State of Video Marketing 2019, το 79% των ερωτηθέντων απάντησε ότι το video ήταν εκείνο που τους έπεισε να αγοράσουν ένα προϊόν, ενώ το 68% δηλώνει ότι προτιμά να βλέπει ένα video για ένα καινούριο εγχείρημα παρά να διαβάζει κείμενα.

Από την άλλη πλευρά, το κόστος παραγωγής δεν είναι πάντα μικρό. Αλλά σε περίπτωση που το αποφασίσετε, υπάρχουν κάποιοι κανόνες που καλό είναι να ακολουθήσετε.

Ο πρώτος είναι η διάρκεια. Δεν πρέπει να ξεπερνά τα 5 λεπτά. Πάνω από αυτό το χρόνο, το video κουράζει και ο επισκέπτες φεύγει. Αν δεν έχει αποφύγει να το δει, μόλις συνειδητοποιήσει ότι είναι αρκετά μεγάλο θα το προσπεράσει.

Ο δεύτερος είναι η συνάφεια. Το video θα πρέπει να είναι σχετικό με την σελίδα και την ενότητα όπου «ανεβαίνει». Και μάλιστα θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι είναι σχετικό.

Ο τρίτος είναι η απλότητα. Σε ένα video θα πρέπει να στέλνετε το βασικό μήνυμα και δεν θα πρέπει να ξεφεύγετε ή να επεκτείνεστε σε άλλα θέματα, καθώς σε διαφορετική περίπτωση ο επισκέπτης μπορεί να βαρεθεί, ή και να ενοχληθεί.

Ο τέταρτος κανόνας είναι ότι ο μινιμαλισμός. Επειδή το video είναι σημαντικό και έχει πολλά οφέλη, αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να γεμίσετε την ιστοσελίδα σας με video clips. Κάποια πράγματα είναι προτιμότερο να είναι γραπτά, ενώ επιπλέον, αναλογιστείτε πως δεν μπορεί ένας επισκέπτης να αφιερώνει ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα στη δική σας ιστοσελίδα. Χρειάζεται μία ισορροπία. Και αν την πετύχετε, τότε τα οφέλη θα είναι ιδιαίτερα σημαντικά.

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Αυτή η παλιά (και σοφή) παροιμία του τίτλου μου ήρθε αμέσως στο νου, μόλις διάβασα ένα σχόλιο στο Bloomberg σχετικά με την «αποκοτιά» (;) των τοπικών αρχών της Καλιφόρνια, που τα βάζουν όλο και πιο συχνά με τα μεγάλα ονόματα κι ακόμα μεγαλύτερα συμφέροντα στο χώρο της υψηλής τεχνολογίας, που -κατά διαβολική σύμπτωση- είναι στην πλειοψηφία τους εγκατεστημένα σ’ αυτή την ηλιόλουστη αμερικανική Πολιτεία. Κατ’ αρχάς, αν πάμε κάμποσα (όχι πολλά) χρόνια πίσω, θα θυμηθούμε πως πάλι από την Καλιφόρνια είχε ξεκινήσει μια άλλη μεγάλη «κόντρα», εκείνη τη φορά ανάμεσα στις τοπικές αρχές και στις μεγάλες αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, με αφορμή τη μείωση των εκπομπών καυσαερίων από τα θηριώδη αυτοκίνητα με τους σπάταλους κινητήρες και τις φοβερές καταναλώσεις.

Σ’ αυτή τη διαμάχη, η Καλιφόρνια είχε βγει νικητής, επιβάλλοντας περιορισμούς με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος, κι είχε γίνει το φωτεινό παράδειγμα για πολλές αμερικανικές Πολιτείες που -παρά το σφοδρό lobbying, από το κατεστημένο- ακολούθησαν την ίδια τακτική, για το καλό όλων, προφανώς… Τώρα, το ζητούμενο φαίνεται πως είναι το «συμμάζεμα» των εταιριών υψηλής τεχνολογίας σε κάμποσα επίπεδα, καθώς η συμπεριφορά τους -προφανώς λόγω των συνεπειών της «τρέλας του μεγαλείου» (la folie de grandeur, που λένε οι Γάλλοι)- έχει φτάσει στα όρια της ασυδοσίας, σε μερικούς τομείς. Πάρτε, λοιπόν, δυο – τρεις νόμους, για να δούμε αν θα χαλιναγωγηθούν κυρίως οι μεγάλες επιχειρήσεις, που είναι οι «συνήθεις ύποπτοι»…

Πώς το καταφέρνει αυτό η Καλιφόρνια; Εδώ είναι που έχει εφαρμογή η παροιμία του τίτλου, καθώς η σημασία της είναι πως όποιος έχει δύναμη (το μαχαίρι), μπορεί να κάνει ό,τι θέλει (να φάει πεπόνι). Βέβαια, το ερώτημα είναι ποιος έχει το μεγαλύτερο μαχαίρι. Γιατί «μαχαίρι» έχουν και οι εταιρίες, που επίσης μιλούν από θέση ισχύος - οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής. Μέχρι στιγμής, η Πολιτεία δείχνει να έχει το επάνω χέρι, άρα μπορεί να επανακαθορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού, όταν οι εταιρίες τους ξεχνάνε. Όσο για το πεδίο της σύγκρουσης, αυτό έχει να κάνει με δυο πολιτειακούς μεν νόμους, που πιθανότατα -όπως συνέβη και σε άλλες περιπτώσεις- θα επεκταθούν και σε άλλες Πολιτείες, αφού πρόκειται για κοινά σε όλες προβλήματα.

Συγκεκριμένα, ο πρώτος νόμος υποχρεώνει τις εταιρίες τύπου Uber, Lyft κ.λπ. να προσλάβουν ως κανονικούς υπαλλήλους τους οδηγούς που σήμερα εργάζονται ως εξωτερικοί συνεργάτες τους, εκδοχή που οι εταιρίες απορρίπτουν μετά βδελυγμίας, για τον πολύ σημαντικό λόγο ότι θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τους ήδη ζημιογόνους ισολογισμούς τους. Κι αν αυτός ο νόμος αφορά μόνο στους οδηγούς, τις εταιρίες και τους πελάτες τους σ’ αυτή την Πολιτεία και όσες την ακολουθήσουν, ο δεύτερος -που θα εισαχθεί προς ψήφιση τον Ιανουάριο- μπορεί να έχει επιπτώσεις ακόμα και σ’ εμάς. Αυτό, διότι έχει να κάνει με τα θέματα του προσωπικού απορρήτου και στρέφεται εναντίον των πρακτικών που ακολουθούν το Facebook, η Google κι άλλα τέτοια μεγαθήρια, αυστηροποιώντας τις εις βάρος τους κυρώσεις, αν οι εταιρίες δεν υπακούσουν άμεσα και καθολικά στο αίτημα κάποιου χρήστη των υπηρεσιών τους, ο οποίος θα ζητήσει τη διαγραφή των προσωπικών στοιχείων του.

Φυσικά, όπως θα περίμενε κανείς, οι εταιρίες δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια. Οι Lyft και Uber ζήτησαν τη συμπαράσταση των… οδηγών τους (!), ενώ τα μεγαθήρια με τις βαθιές τσέπες έχουν βάλει τα lobbies που διατηρούν στην Ουάσιγκτον να ασκούν πιέσεις προς πάσα κατεύθυνση. Βέβαια, με τον κακό χαμό που γίνεται στην αμερικανική πρωτεύουσα, ελέω Τραμπ, δύσκολα θα ασχοληθεί κάποιος στα σοβαρά με τέτοια θέματα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται…

Το σχόλιο του Bloomberg, πάντως, αφήνει να εννοηθεί πως οι δυο νόμοι τελικά θα περάσουν στην Καλιφόρνια, παρά τις αντιδράσεις, σημειώνοντας πως είναι μια ακόμα ένδειξη ότι οι GAFA (Google-Amazon-Facebook-Apple) δεν είναι αήττητες και, στο τέλος της ημέρας, κι αυτές θα ελεγχθούν.

Φέρτε κι άλλα πεπόνια – μαχαίρια βρήκαμε!

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Πριν από μερικούς μήνες, η ανακοίνωση για τη δημιουργία του Libra Foundation, ενός οργανισμού με σκοπό τη δημιουργία ενός διαφορετικού κρυπτονομίσματος με την επωνυμία Libra, το οποίο θα επεδίωκε να αλλάξει τις συναλλαγές στον online κόσμο, είχε γίνει δεκτή με χιλιάδες δημοσιεύματα και αναλύσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Τις τελευταίες ημέρες, όμως, πολλοί αναρωτιούνται αν τελικά θα δούμε το Libra μετά τις αποχωρήσεις από την αρχική ομάδα ορισμένων εκ των βασικών υποστηρικτών.

Το Libra χαρακτηρίστηκε ως το crypto του Facebook, υπό την έννοια ότι το μεγαλύτερο μέσο κοινωνικής δικτύωσης ήταν ο βασικός υποκινητής της δημιουργίας του. Όμως, αυτό που είχε προκαλέσει τη μεγαλύτερη εντύπωση στην αρχική ανακοίνωση, ήταν ότι στα 28 ιδρυτικά μέλη περιλαμβάνονταν ορισμένα εκ των μεγαλύτερων ονομάτων στο χώρο των πληρωμών, όπως είναι η Visa, η Mastercard, η Stripe, το PayPal, το eBay κ.ά.

Το Facebook επεδίωξε -και ορθώς- να μη δείξει ότι αυτό βρίσκεται πίσω από το Libra, αλλά ότι το συγκεκριμένο crypto αποτελεί μία πιο διευρυμένη προσπάθεια των μεγάλων διαδικτυακών ομίλων στο χώρο των online πληρωμών, να αξιοποιήσουν τα οφέλη της τεχνολογίας blockchain.

Όμως, το εγχείρημα δέχθηκε την περασμένη εβδομάδα -λίγες μόλις ημέρες πριν την εναρκτήρια συνεδρία των μελών του ιδρύματος στις 14 Οκτωβρίου- ένα τεράστιο πλήγμα: PayPal, Visa, Mastercard, eBay, Stripe και Mercado Pago γνωστοποίησαν ότι τελικώς αποφάσισαν να μη συμμετάσχουν -στην παρούσα φάση στο Libra Foundation. Είναι προφανές, ότι το πλήγμα είναι τεράστιο και εκεί είναι που άρχισαν πολλοί να αναρωτιούνται αν τελικώς το Libra θα προχωρήσει.

Η επίσημη δικαιολογία, η οποία έχει βάση, είναι πως το Libra έχει μπροστά του ένα τεράστιο όγκο από ρυθμιστικά εμπόδια που θα πρέπει να ξεπεράσει. Οι ρυθμιστικές αρχές σε ολόκληρο τον κόσμο δε δείχνουν διατεθειμένες να επιτρέψουν έτσι απλά σε ένα crypto να αναλάβει κυρίαρχο ρόλο στις online πληρωμές, η δημοτικότητα των οποίων ενισχύεται διαρκώς. Και από τη στιγμή που δεν έχει αποφασιστεί πλήρως ο τρόπος λειτουργίας του Libra και με δεδομένο ότι οι ρυθμιστικές αρχές δεν είναι ούτε ευέλικτες ούτε γρήγορες, πολλοί άρχισαν να κατανοούν ότι πρόκειται για έναν τρόπο συναλλαγών που θα δούμε μετά από αρκετά χρόνια. Στην ψηφιακή εποχή, μία 5ετία ισοδυναμεί με πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και στο μεταξύ δεν μπορείς να γνωρίζεις τι αλλαγές μπορεί να έχουν υπάρξει.

Ένας δεύτερος λόγος που υπήρξαν τόσες αποχωρήσεις είναι και η υπερβολική προβολή του Facebook στη δημιουργία του Libra. Άπαντες υποστηρίζουν πως το Libra αποτελεί δημιούργημα του Facebook. Η αλήθεια είναι πως το Facebook έχει αποφύγει να το πάρει πάνω του, κατά το κοινώς λεγόμενο, αλλά όλοι πιστεύουν ότι είναι δική του προσπάθεια. Και αυτό ενοχλεί κολοσσούς, όπως αυτοί που αποφάσισαν να αποχωρήσουν. Κολοσσοί που έχουν άλλωστε και δικά τους σχέδια για την αξιοποίηση του blockchain. Και είναι βέβαιο ότι δεν θα ήθελαν να βρεθούν σε μία κατάσταση που θα χρειάζεται να υπερασπιστούν ένα σύστημα online πληρωμών από το οποίο στο τέλος αυτός που θα κέρδιζε τα περισσότερα θα ήταν το Facebook, το οποίο θα κατέληγε να ελέγχει ακόμη μεγαλύτερο κομμάτι του Διαδικτύου.

Δείτε ακόμα: Zuckerberg: Είμαστε ευαισθητοποιημένοι για τις αλλαγές που φέρνει το Libra

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Δεν χωρεί αμφιβολία ότι διανύουμε μια εποχή κατά την οποία τα κοινωνικά δίκτυα όχι μόνο έχουν μπει (από καιρό, μάλιστα, και με σημαντικές διακυμάνσεις, ανάλογα με την ηλικία και τη μόδα – π.χ. τώρα ανεβαίνει σε δημοφιλία το Instagram και το Twitter, αλλά πέφτει το Facebook, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους) για τα καλά στη ζωή μας, αλλά έχουν επί πλέον αναδειχτεί σε ρυθμιστή των γούστων μας (ως αγαπητές και καθημερινές πηγές πληροφόρησης), άρα και των αγοραστικών προτιμήσεών μας – κάτι που, προφανώς, το πανταχού παρόν marketing δε θα μπορούσε να αφήσει ανεκμετάλλευτο.

Τα κοινωνικά δίκτυα γρήγορα μετατράπηκαν σε πεδίο δόξης λαμπρό, για κάθε λογής προωθητική καμπάνια εκ μέρους επιχειρήσεων, οργανισμών και φορέων, αλλά και πάλι κάτι έλειπε… Στην αρχή, ως «καινούριο κοσκινάκι», τέτοιες ενέργειες και δράσεις είχαν (και, συχνά, ακόμα έχουν) θετικό αποτέλεσμα στη γνωριμία με ένα προϊόν ή μια υπηρεσία και, στη συνέχεια, αντίκτυπο στις πωλήσεις τους. Όμως, όπως συμβαίνει πάντα, όλα γίνονται συνήθεια, χάνοντας μεγάλο μέρος της δυναμικότητάς τους, εκτός κι αν πρόκειται για κάτι πραγματικά ασυνήθιστο και αξιοπρόσεκτο, που καταφέρνει να συζητηθεί… Κάπως έτσι «γεννήθηκαν» οι influencers: Με δεδομένο ότι πολύ πιο εύκολα θα αποδεχτώ κάτι που μου συστήνει ένας γνωστός μου, ένας φίλος μου ή ένα άτομο που θαυμάζω απ’ ό,τι μου συστήνει (βλέπε, προωθεί) η επιχείρηση ή ο οργανισμός που το διαθέτει, άτομα με μεγάλη προβολή και εκατοντάδες χιλιάδες ακολούθους, έχουν αναλάβει τα τελευταία χρόνια αυτό τον ρόλο, με το αζημίωτο, φυσικά…

Οι mega-influencers, όμως, αρχίζουν να χάνουν κι αυτοί σιγά-σιγά τη λάμψη τους, όσο οι ακόλουθοί τους αντιλαμβάνονται «τι παίζει» και κατανοούν (μερικές φορές, the hard way) πως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Οι μαζικές τάσεις μπορεί να είναι καλές και χρήσιμες, αλλά δεν κρατάνε πολύ… Η διάδοχος κατάσταση δεν άργησε να βρεθεί και δεν είναι άλλη από τους micro-influencers. Στον αντίποδα των εκατοντάδων χιλιάδων ακολούθων, αυτοί έχουν να αντιπαρατάξουν συχνά λίγες χιλιάδες «πιστούς», όμως, αυτή η μικρότερη σε μέγεθος κοινότητα πολύ συχνά είναι περισσότερο «δεμένη» σ’ ό,τι αφορά στα μέλη της που, επίσης, μπορεί να μοιράζονται ένα κοινό χαρακτηριστικό πχ. να κατάγονται ή να διαμένουν στην ίδια γεωγραφική περιοχή – για παράδειγμα, οι Κρητικοί ή οι Επτανήσιοι… Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ο τοπικός influencer μπορεί να είναι ένα σεβάσμιο ή απλώς αναγνωρισμένο μέλος της κοινότητας – ένας καλλιτέχνης, μουσικός ή τραγουδιστής, εθελοντής, άτομο από τον χώρο του αθλητισμού κλπ. που (συνήθως) παίζει αυτό τον ρόλο χωρίς αξίωση αμοιβής, όπως γίνεται με τους «επαγγελματίες» mega-influencers.

Το (μεγάλο) κέρδος στην περίπτωσή τους είναι ότι το αριθμητικό μειονέκτημα των λιγότερων ακολούθων συχνά αντισταθμίζεται και με το παραπάνω από την αποτελεσματικότητα της δράσης τους. Ο κύκλος των επαφών τους είναι στενότερος και ποιοτικότερος, ενώ κάποιες μπορεί να περνούν ακόμα και «κάτω από το ραντάρ» μιας μεγάλης πχ. σε εθνικό επίπεδο, καμπάνιας η οποία δεν αγγίζει τους πάντες. Οι micro influencers θα μπορούσαν άνετα να ισχυριστούν ότι εστιάζουν απόλυτα (κάτι σαν Auto Focus, για να χρησιμοποιήσουμε τον φωτογραφικό όρο) και επηρεάζουν (με τη θετική έννοια της λέξης) περισσότερο τους έστω και λίγους φίλους τους. Από την άλλη, τις περισσότερες φορές δεν μπορείς να απαιτήσεις από αυτούς κάτι πιο επαγγελματικό στις αναρτήσεις τους (όπως τη χρήση Google My Business, κάποιες λέξεις - κλειδιά ή μια βελτιστοποίηση - SEO), πέρα από μια απλή ακρίβεια στην πληροφόρηση και συχνή ανανέωση του τοπικού περιεχομένου.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι έμπειροι και σώφρονες marketeers «μοιράζουν» τις καμπάνιες τους σε πολλά επίπεδα, δίνοντας -ανάλογα και με το αντικείμενο, βεβαίως- μαζί με τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε κάποιους mega-influencers και πολλούς μικρότερους ρόλους σε micro-influencers, στοχεύοντας σε συγκεκριμένες κοινότητες, όπου οι προσωπικές σχέσεις μπορεί να δώσουν (έτσι τουλάχιστον λένε οι έρευνες αγοράς, οι οποίες μελετούν τη συμπεριφορά των millennials και της Gen Z) καλύτερα αποτελέσματα. Το ερώτημα είναι πώς προσδιορίζεται αυτό το μίγμα, ώστε να είναι πιο αποδοτικό. Καλά είναι τα νούμερα, αλλά κάποιες φορές μάλλον δεν υπάρχει ασφαλέστερη μέθοδος από το παραδοσιακό trial & error. Ή, για να το αποδώσουμε ελληνιστί, «δια της απλής δοκιμής και του πειραματισμού»…   

Δείτε ακόμα: Σκάει η "φούσκα" των influencers στο Instagram;     

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Μία online επίσκεψη να κάνει κανείς από το Skroutz ή το Bestprice.gr και πολύ γρήγορα θα καταλάβει ότι οι επιλογές που έχουν πλέον οι καταναλωτές είναι εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες. Το Διαδίκτυο έχει αλλάξει τα πάντα στο εμπόριο, αλλά μάλλον αυτό είναι προφανές σε όποιον διαβάζει το WebWorldNews.gr που φιλοξενεί αυτή τη στήλη. Το βασικό ερώτημα, είναι πως μπορεί να πείσει ένα κατάστημα τον καταναλωτή να προτιμήσει αυτό και όχι κάποιο άλλο. H τιμή δεν είναι πλέον βασικός παράγοντας επιλογής, δεδομένου ότι οι διαφορές είναι εξαιρετικές μικρές, με αποτέλεσμα οι καταναλωτές να έχουν αρχίσει πλέον να έχουν άλλα κριτήρια επιλογής.

Το βασικό κριτήριο επιλογής -πλην της τιμής- είναι η εμπειρία. Και τα τελευταία χρόνια το κλειδί για τη βελτίωση της εμπειρίας του πελάτη είναι η προσωποποίηση. Δηλαδή, να μπορεί το κατάστημα να γνωρίζει τόσα για τον επισκέπτη του, ώστε να του προτείνει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες εκείνες που του ταιριάζουν περισσότερο. Όπως και τις διαδικασίες που του αρέσουν περισσότερο.

Στην εποχή του GDPR και της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, η μόνη λύση δείχνει να είναι η συναίνεση. Και πρακτικά ο πελάτης θα πρέπει να συνδέεται με τον κωδικό του προκειμένου το εκάστοτε e-shop να του προσφέρει προσωποποιημένο επίπεδο εξυπηρέτησης.

Αυτό ακούγεται δύσκολο, αλλά η τεχνολογία υπάρχει, το ίδιο και οι σχετικές εφαρμογές. Από τη στιγμή που ο πελάτης θα συνδεθεί, είτε με όνομα χρήση και κωδικό, είτε με τον Facebook λογαριασμό του, τα πράγματα είναι σχετικά εύκολα. Η λέξη «σχετικά» είναι κλειδί δεδομένου ότι θέλει πολύ δουλειά από την πλευρά του site, προκειμένου να προσφέρει προσωποποιημένη υπηρεσία.

Τι γίνεται, όμως, αν ο επισκέπτης δεν συνδεθεί; Αν ο επισκέπτης έφθασε για πρώτη φορά στο κατάστημα μας; Εκεί τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα. Και θέλει να επιλέξεις εκείνες τις τεχνολογικές λύσεις που είναι σε θέση -συνήθως ανώνυμα- να μάθουν όσο το δυνατόν περισσότερα στοιχεία για τον επισκέπτη, προκειμένου να κάνουν τις απαραίτητες προσαρμογές και να προσφέρουν τις κατάλληλες επιλογές.

Πολλοί χρήστες θα πουν ότι «ανησυχούν» όταν βλέπουν στις προτάσεις που τους κάνει ένα site που επισκέπτονται για πρώτη φορά να είναι προϊόντα που τους ενδιαφέρουν, ή είδαν νωρίτερα. Από την άλλη πλευρά, όμως, το θεωρούν και λίγο βολικό και το αποτέλεσμα είναι να αποκομίζουν θετική εντύπωση για το ηλεκτρονικό κατάστημα που έχουν επισκεφτεί. Και αυτό το γεγονός είναι κλειδί προκειμένου να επισκεφθούν εκ νέου το συγκεκριμένο ηλεκτρονικό κατάστημα. Ή να κάνουν επιπλέον αγορές.

Η προσωποποίηση εξελίσσεται σε κλειδί για την πορεία μίας online επιχείρησης. Ο πελάτης θέλει τα πάντα πλέον να είναι προσαρμοσμένα στις δικές του ανάγκες και προτιμήσεις. Ακόμη και στις περιπτώσεις που χρησιμοποιεί κάτι για πρώτη φορά. Ακούγεται ίσως παράλογο, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Και όποιος «επιβιώσει» θα έχει σημαντικές πιθανότητες επιτυχίας.

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Κι εκεί που κάθεσαι, πρωί-πρωί, και «σκανάρεις» ήσυχος και ωραίος τις τελευταίες ειδήσεις από το χώρο της τεχνολογίας και της καινοτομίας, όπως κάθε μέρα άλλωστε, τσακ… «σκάει» η είδηση, που χρειάζεται να τη διαβάσεις δυο φορές, για να πειστείς ότι κατάλαβες σωστά και δεν έχεις κάνει λάθος, από βιασύνη ή από έλλειψη καφέ… Από το Technology Review το άρθρο (είναι έγκυρο αυτό; βεβαίως! Για το επίσημο όργανο του ΜΙΤ πρόκειται) και σαφής ο τίτλος του: Το YouTube ψάχνει τρόπους να κάνει τον αλγόριθμό του πιο εθιστικό. Σε απλά ελληνικά, ψάχνει να βρει πώς θα μας κρατήσει ακόμα περισσότερη ώρα online και -προφανώς- μέσα στο YouTube, προτείνοντάς μας το ένα μετά το άλλο βίντεο, τα οποία -με βάση τις προτιμήσεις μας, τις οποίες συλλέγει σχολαστικά και αναλύει εις βάθος- θεωρεί ότι μας ενδιαφέρουν.

Μη ρωτήσετε, τώρα, πού ξέρει τις προτιμήσεις μας… Τις ξέρει, ίσως καλύτερα κι από εμάς τους ίδιους, που συχνά δεν θυμόμαστε τι φάγαμε χθες, όχι τι βίντεο είδαμε στο YouTube πριν από δυο εβδομάδες… Ο ατομικός ψηφιακός μας φάκελος περιέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες πάνω στις οποίες πατάει ο αλγόριθμος για να κάνει τις προτάσεις του και μάλλον τα καταφέρνει καλά σ΄ αυτό, αφού σχεδόν δυο χρόνια πριν (τον Γενάρη του ’18, για την ακρίβεια) ανώτερο στέλεχος του YouTube είχε δηλώσει στο πλαίσιο της CES, στο Λας Βέγκας, ότι το 70% των βίντεο που βλέπουν οι χρήστες είναι εκείνα που τους συστήνουν τα παντοδύναμα συστήματα της εταιρίας, τα οποία βασίζονται σε τεράστιο βαθμό στην Τεχνητή Νοημοσύνη και τη Μηχανική Μάθηση. Μάλιστα, ο ίδιος (Neal Mohan το όνομά του και Chief Product Officer, ο τίτλος του) είχε προσθέσει πως αν ο χρήστης χρησιμοποιεί το κινητό του (όπως κάνει κατά κόρον η νεολαία, σήμερα) για να μπει στο YouTube και να δει βίντεο, ο χρόνος θέασης ξεπερνάει εύκολα τη μια ώρα, όσο «ξετυλίγεται η αλυσίδα» των προτάσεων από το σύστημα…

Προφανώς, για να έχει τέτοια επιτυχία το σύστημα θα πρέπει αφενός να διαθέτει πλήθος στοιχεία για εμάς (που τα έχει, όπως είπαμε), αφετέρου να φτιάχνει με βάση αυτά, ένα «προσωποποιημένο» μενού για τον καθένα μας, κάτι που βεβαίως δεν είναι απλό. Όμως, τα λεφτά από την παραμονή του χρήστη online (και in-site) είναι τόσο πολλά, που κάθε προσπάθεια και έξοδο εύκολα δικαιολογούνται, τόσο από πλευράς διεύθυνσης της εταιρίας, όσο και εκ μέρους της «μαμάς» Google… Πολλαπλασιάστε λεπτά παρακολούθησης με εκατοντάδες εκατομμύρια χρήστες και θα πάρετε μια ιδέα για τι μεγέθη και ποσά (από πλευράς διαφημιστικών εσόδων) μιλάμε.

Φυσικά, οι μηχανικοί του YouTube ανέκαθεν προσπαθούσαν να κάνουν ακόμα πιο στοχευμένες τις προτάσεις τους, ώστε να κρατήσουν περισσότερο τον κόσμο, αλλά -επειδή όλα έχουν κάποιο όριο- έφταναν να πετύχουν  αντίθετο αποτέλεσμα: σύμφωνα με επιστήμονες - επικριτές αυτής της τακτικής, οι ολοένα πιο στοχευμένες προτάσεις που δίνουν περισσότερους πόντους στα πιο εξτρεμιστικά και αμφιλεγόμενα βίντεο, απλώς ενισχύουν ό,τι ήδη του αρέσει ή πιστεύει κάθε χρήστης και, αντί να του ανοίγουν ορίζοντες, τους κλείνουν και τον εγκλωβίζουν σε αδιέξοδα και αντικοινωνικές συμπεριφορές, ωθώντας τον ακόμα και σε χώρους πολιτικού ριζοσπαστισμού.

Κι ενώ, επισήμως, η εταιρία είχε παραδεχτεί αυτά τα προβλήματα και υποσχόταν να πάρει μέτρα, ερευνητική ομάδα της Google παρουσίασε πριν από δυο εβδομάδες σε συνέδριο του ACM στην Κοπεγχάγη μια «βελτίωση» στον αλγόριθμο που κάνει προτάσεις, ώστε αυτές να γίνουν πιο στοχευμένες και ο χρήστης να μένει περισσότερο στην οθόνη του -μ’ άλλα λόγια, ενισχύουν τον εθισμό του, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό, από πλευράς προσκόλλησης και καλλιέργειας σε κάποια συγκεκριμένα είδη περιεχομένου… Άλλωστε, το ίδιο το YouTube ανακοίνωσε πρόσφατα πως αναγκάσθηκε να διαγράψει πολλά εξτρεμιστικά βίντεο, καθώς περιείχαν κηρύγματα μίσους…

Απ’ όσα γράφει το Technology Review, φαίνεται πως τα καμπανάκια έχουν ηχήσει για τα καλά, ύστερα κι από την τελευταία εξέλιξη, με τους εξωτερικούς παρατηρητές και τους ειδήμονες να ζητούν έλεγχο της επίδρασης αυτών των αλλαγών στον αλγόριθμο, μέσω ερευνών, συνεντεύξεων και αναζήτησης feedback από τους χρήστες. Όμως, το ηθικό πλεονέκτημα, όσο κι αν είναι επιθυμητό, σπανίως έχει σχέση με κέρδη…             

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Για τους περισσότερους αναγνώστες, η ατάκα «τα δεδομένα είναι το νέο… πετρέλαιο» (Data is the new oil) είναι μάλλον γνωστή. Η πραγματικότητα, είναι πως για κάθε επιχείρηση, ιδίως όσες αξιοποιούν το Διαδίκτυο και τις τεχνολογίες γύρω από αυτό, η συγκέντρωση δεδομένων και η αξιοποίηση αυτών αποτελούν έναν από τους βασικούς πυλώνες επιτυχίας.

Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι ο μετασχηματισμός των επιχειρήσεων, ώστε να είναι ανταγωνιστικές στο νέο περιβάλλον της ψηφιακής εποχής και του Industry 4.0, βασίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στα δεδομένα. Και αυτό είναι ένα από τα βασικά συμπεράσματα ενός πολύ ενδιαφέροντος white paper που συνέταξε το Found.ation σε συνεργασία με το EIT Digital και το οποίο φέρει τον ιδιαίτερα ενδεικτικό τίτλο Data-Driven Transformation.

Σύμφωνα με το συγκεκριμένο white paper, στην εποχή των data ο πελάτης είναι αυτός που βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής της επιχείρησης. Και ταυτόχρονα η επιχείρηση θα πρέπει να μετασχηματιστεί, ώστε να αξιοποιεί σωστά τα δεδομένα που συγκεντρώνει, τόσο από τους πελάτες της, όσο και από τις δικές της δραστηριότητες.

Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να σημειώσω ότι δεν έχει γίνει ιδιαίτερα κατανοητό, το γεγονός ότι τα δεδομένα που δημιουργεί η ίδια η εταιρεία είναι κρίσιμης σημασίας. Πολύ απλά, γιατί η σωστή ανάλυσή τους μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας που θα βελτιώνουν την παραγωγικότητα, θα αυξάνουν τα έσοδα και θα μειώνουν τις δαπάνες. Τρία στοιχεία που αναζητά κάθε επιχείρηση που θέλει να συνεχίσει να αναπτύσσεται με υγιή τρόπο.

Ένα άλλο σημείο που χρήζει προσοχής, είναι πως η αξιοποίηση των δεδομένων και η τοποθέτησή τους στο κέντρο της στρατηγικής μετασχηματισμού, δεν είναι κάτι που αφορά μόνο μεγάλες επιχειρήσεις. Αφορά κάθε είδους και μεγέθους επιχείρηση. Ακόμη και επιχειρήσεις που απασχολούν 4-5 άτομα. Γιατί, πολύ απλά, όλες οι επιχειρήσεις παράγουν και συγκεντρώνουν δεδομένα, τα οποία πρέπει να αναλύσουν, προκειμένου να βελτιώσουν τον τρόπο λειτουργίας τους.

Βέβαια, στην περίπτωση των μεσαίων και των μεγάλων επιχειρήσεων, οι διοικήσεις τους θα πρέπει να δουν και τον τρόπο που θα υλοποιήσουν μία σχετική στρατηγική. Οι προσεγγίσεις είναι αρκετές, αλλά, μία γενική διαπίστωση, είναι πως θα πρέπει οι ομάδες που θα αναλάβουν τον μετασχηματισμό να μπορούν να συνεργάζονται με όλα τα τμήματα του οργανισμού. Και μία δεύτερη -πολύ βασική- παρατήρηση είναι πως τα τμήματα ανθρώπινου δυναμικού, θα πρέπει άμεσα να αρχίσουν να κινούνται προς την κατεύθυνση του εντοπισμού ταλέντου που να είναι σε θέση να κατανοεί τη σημασία των δεδομένων, όπως και να μπορεί να τα αναλύει και να τα αξιοποιεί, χρησιμοποιώντας φυσικά τα κατάλληλα εργαλεία. Με την επιχείρηση, από την πλευρά της, να πρέπει να σπεύσει να προμηθευτεί αυτά τα εργαλεία.

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]